tag:blogger.com,1999:blog-497459408836713942024-03-05T15:22:03.969+01:00Muzikaal VaccinEen dagelijks medicijn tegen het virus dat ons leven nogal overhoop gooit!Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.comBlogger95125tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-46287795079657396012020-06-21T07:09:00.001+02:002020-06-22T07:12:00.504+02:00Leonard Cohen<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Deze dichter en sing-songwriter is het zeker waard om een aparte blog over te schrijven.</span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Leonard Norman Cohen wordt geboren op 21 september 1934 in Montreal, Canada. De familie is Joods en welgesteld. Op 15 jarige leeftijd ontdekt Cohen de gedichten van </span><span class="s2" style="line-height: 1.5;"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Federico_Garc%C3%ADa_Lorca" style="line-height: 1.5;" target="_blank">Federico Garcia Lorca</a></span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">. Daar is hij van onder de indruk. Hij gaat zelf gedichten schrijven en gaat op muziekles. Op de High school speelt hij in een trio “The Buckskin Boys” country en westernmuziek. Ook begint hij dan aan een studie kunstgeschiedenis en als zijn eerste</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"> gedichtenbundel verschijnt is hij vastbesloten om schrijver te worden. Hij leest zijn gedichten voor in koffiehuizen, begeleid door jazzmusici. Soms begeleidt hij zichzelf op gitaar. In 1959, op zijn vijfentwintigste</span><span class="s3" style="font-kerning: none; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5;"><sup style="line-height: 1.5;"><span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"> </span></sup></span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">ontvangt hij een toelage van de Canada Councel en vertrekt naar Londen. In 1960 reist hij via Jeruzalem naar het Griekse eiland Hydra. Hij wordt opgenomen in een internationale kunstenaarskolonie, koopt een huisje met geld van een erfenis en begint een relatie met de Noorse Marianne Ihlen. De liefde is blijvend, al blijven ze niet bij elkaar. Hij heeft nogal wat relaties gehad; ik tel er tenminste 10. In ‘n </span><span class="s2" style="line-height: 1.5;">Monastery poem </span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">schrijft hij: ”You go your own way and I go my own way, “that is love”. <br />In 1967 treedt Cohen voor het eerst op als zanger. Hij krijgt meteen een platencontract. Zijn eerste</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"> album is 'Songs of Leonard Cohen'. Er zullen er nog 22 volgen. In 1969 maakt hij voor het eerst kennis met de Zen-leraar <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Kyozan_Joshu_Sasaki" style="line-height: 1.5;" target="_blank">Joshu Sasaki Roshi</a>. Hij verhuist wat later naar Los Angeles, zodat hij vaker naar het Zencentrum van Roshi toe kan gaan. Het album 'recent songs' verschijnt en hij gaat op reis voor een lange wereldtournee. Na een paar moeilijke jaren rond 1988 (door depressies en relatiebreuken) verschijnt het album '</span><span class="s2" style="line-height: 1.5;">I am your man'. </span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Het album slaat zeer goed aan bij het jonger publiek. Hij gaat weer op tournee. In 1994 verkeert Cohen in een crisis. Hij gooit zijn pillen van het ziekenhuis weg en vertrekt naar het klooster van Roshi. Na 3 jaren in het klooster geleefd te hebben wordt Cohen officieel monnik met als naam Jikan = de stille. Zijn achternaam “Cohen” betekent priester; zijn opa was rabbijn. </span></span><span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">In 2004 ontdekt Cohen dat zijn manager Kelley Lynch (ex-relatie) miljoenen dollars heeft verduisterd. Zijn spaargeld is verdwenen. Hij heeft geen wrok tegen deze vrouw; hij zegt dat hij zelf verantwoordelijk is voor zijn eigen geld. Cohen gaat op tournee met als doel zijn financiën op orde te brengen. De optredens zijn zeer succesvol. De tour gaat door tot 2010. Een nieuw album verschijnt</span><span class="s2" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"> “Old ideas”. </span><span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Cohen is dan inmiddels 78 jaar en vertrekt weer voor een tournee door de wereld. In 2016 gaat het gerucht dat hij ernstig ziek is en klaar om te sterven. In juli van dat jaar sterft zijn grote liefde Marianne Ihlen in Oslo. Ze hebben steeds contact gehouden; de liefdesbrieven naar en van Marianne Ihlen hebben begin 2020, 10 miljoen dollar opgebracht. Er is ook een bioscoopfilm over Leonard en Marianne. In hun laatste telefoongesprek zegt Leonard dat hij haar snel zal volgen. Hij zegt dat hij klaar is om te sterven. Dankzij de jarenlange meditaties kan hij geestelijk veel aan. Op 7 november 2016 overlijdt Cohen in LA en wordt op 10 november begraven. Op 11 november wordt wereldwijd bekend gemaakt dat hij is overleden.</span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Mijn persoonlijke verbinding met Leonard Cohen: Van mijn eerste</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"> serieuze vriendje kreeg ik op mijn zeventiende</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"> verjaardag een LP van Cohen. Ik wist niet wat ik ermee aan moest. Ik dacht: “kent Jack mij zo slecht dat hij denkt dat ik dit mooi vindt?“. Ik vond Cohen toen zo treurig, zo somber en traag. Ik was in die tijd meer van optimistische extraverte swing muziek en geen donkere luistermuziek. Hoe de overgang is gegaan weet ik niet precies, maar ik vind zijn liederen prachtig en ontroerend. In 2012 ben ik naar zijn optreden geweest in Brussel. Hartstochtelijk en onderbuikgevoelens met jong en oud publiek op een mystieke locatie en…. wat een bescheiden man; elke keer zijn hoed afzetten en een knielende buiging maken en dat op 78 jarige leeftijd.</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">In deze geseculariseerde wereld moet je lef hebben om over de ziel te zingen, want je wordt al gauw niet serieus genomen. Je wordt in een hokje gestopt van een of andere religie. De rationalisten en materialisten hebben de ziel doodverklaard. En zij lijken de heersende opinie te vertegenwoordigen.<span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"> </span></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Het diepe inzicht heeft hij van Joodse schrijvers die hij bestudeerd heeft en hij heeft zich verdiept in de I Ching, het leggen van Tarotkaarten, Scientology, Yoga, de Rozenkruisers,</span><span class="Apple-converted-space" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"> </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">de Christelijke traditie, Soefisme en het Boeddhisme. Cohen liet zich niet vangen in een ideologisch of religieus systeem. Hij heeft géén religieuze attitude zegt hij. Ook daarom blijft hij voor mij een aantrekkelijke dichter met een boodschap.</span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Op het meesteralbum </span><span class="s2" style="line-height: 1.5;">“Recent Songs” </span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">komen allerlei invloeden samen. De prachtige muziek klinkt aangenaam warm, romantisch en Oost Europees. Op dit album zie je een kleine vliegende kolibrie. Het symbool van de kolibrie verwijst naar de zoektocht naar liefde en innerlijke wijsheid. Later zal hij het symbool van de kolibrie nog vaker laten zien, de zoektocht is zijn leven lang doorgegaan. Het is een zoektocht die uit noodzaak begonnen is, omdat angst, paniek en depressie hem steeds weer overvielen. De weg naar binnen was een wanhoopspoging om iets van licht in de duisternis te vinden.<span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"> </span></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">De stem van Leonard Cohen kwam óp voor de kwetsbare menselijke ziel. In het nummer: </span><span class="s2" style="line-height: 1.5;">The window </span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">heeft hij het over “gentle this soul”. Wiens ziel? Het gaat over de scheiding tussen 'binnen' en 'buiten'. Breng de 2 delen samen zegt hij in een interview. In een soort mystieke opgang wordt de scheiding opgeheven. In het refrein zit een uitnodiging om de gekwelde ziel lief te hebben. <i style="line-height: 1.5;">Why do you stand by the window, abandoned to beauty and pride?</i> Waarom sta je bij het venster overgelaten aan schoonheid en trots? Het is zo’n Koan-vraag (een Boeddhistische vraag om inzicht te verwerven). Wie staat er bij het raam? Bij<span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"> </span>Cohen wordt dit nooit een stellige of rechtlijnige boodschap. Er blijft een <i style="line-height: 1.5;">niet weten</i> of <i style="line-height: 1.5;">zelf invullen</i> in zijn poëzie doorklinken. Een aanrader is het boek over Cohen: <a href="https://www.bol.com/nl/p/wees-lief-voor-deze-ziel/9200000095273838/?bltgh=le-OaXp6FvexazcbdCdLdw.1_4.5.ProductTitle" style="line-height: 1.5;" target="_blank">“Wees lief voor deze ziel”</a> van Frank Kazenbroot. Dit boek is een “must” voor fans.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/bxNUFwWFm-g/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/bxNUFwWFm-g?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p2" style="font-stretch: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<br /></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Het volgende lied:</span><span class="s2" style="line-height: 1.5;"> Anthem</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">, there is a crack in everything, that is where the light gets in.</span><span class="s2" style="line-height: 1.5;"> </span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Zo kan het licht erin. Niets en niemand is perfect. Het refrein luidt: “Ring the bells that still can ring". Niet alle klokken doen het, maar luid de klokken die het nog wel doen. In alles zit een barst, een scheur. Aanvaard de gebrokenheid van het leven. </span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/c8-BT6y_wYg/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/c8-BT6y_wYg?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><br /></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">"So long Marianne" is tesamen met "Hallelujah" zijn grootse hit. Bob Dylan was de enige die iets positiefs zag in Hallelujah. De grote menigte volgde pas 4 jaar later.</span></div>
<div class="p2" style="font-stretch: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s4" style="color: black; line-height: 1.5;">Hier een uitvoering met panfluiten, gitaar en regenmaker. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Cxr8Qyd2t1E/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Cxr8Qyd2t1E?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="p2" style="font-stretch: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s4" style="color: black; line-height: 1.5;">En</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"> So long Marianne, live in Dublin.<span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"> </span></span></span></div>
<div class="p2" style="font-stretch: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/DgEiDc1aXr0/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/DgEiDc1aXr0?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p2" style="font-stretch: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span class="Apple-converted-space" style="line-height: 1.5;"><br /></span></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">Bij het volgende lied heeft hij aan het eind een verassend antwoord op een mysterieuze kwestie</span><span class="s2" style="line-height: 1.5;">: "</span></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Tower of Song", live in London.</span><span class="Apple-converted-space" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/nceRfJJZcP4/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/nceRfJJZcP4?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="Apple-converted-space" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><br /></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Voor degene die het nog niet weten: er is een oorlog gaande; de maatschappelijke strijd tussen rijk en arm, man en vrouw, tussen zwart en wit. Het volgende lied gaat erover: "</span><span class="s2" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">There is a war", live 1985.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/uAXTT9fmmDc/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/uAXTT9fmmDc?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s2" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><br /></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">We gaan verder met:</span><span class="s2" style="line-height: 1.5;"> "Who by fire", live London</span><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;">. Een prachtig begin met een 12-snarige gitaar.</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/251Blni2AE4/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/251Blni2AE4?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><br /></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Cohen was een mens die leed aan de verdeeldheid in zijn eigen ziel en die de pijn van andere mensen meevoelde. Hij zag zichzelf vaak als geneesheer die met zijn songs de zieke mens beter kon maken. Veertig jaar later zal hij een lied over dit thema zingen. </span><span class="s2" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">“Come Healing” </span><span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Hij was ouder en wijzer geworden en zong nu niet over zijn eigen genezende kracht maar vroeg aan een ánder om alles te helen wat uit elkaar gevallen was. “Kom de menselijke geest genezen, kóm het lichaam genezen, genees het hart, maak ons héél !. De warme melodie, mooi gezongen door de Webb Sisters is heel troostend. </span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; line-height: 1.5; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/MUB1O2cT2gM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/MUB1O2cT2gM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;"><span class="s2" style="line-height: 1.5;"><br /></span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Ik heb een lichtje laten schijnen op het bijzondere en diepzinnige werk van Leonard Cohen. Het verhaal is eigenlijk niet af; bij mij leeft hij voort.</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Dank je wel voor het lezen, ik heb het graag geschreven.</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Muzikale healing,</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: 1.5; margin-bottom: 8px;">
<span class="s1" style="font-kerning: none; line-height: 1.5;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; line-height: 1.5;">Flower, Ella.</span></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-86675476647811104052020-06-20T07:18:00.003+02:002020-06-20T07:18:32.287+02:00Verslag luistergroep #4<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Vanwege het al eerder besproken Beethovenjaar, én de Beethoven top30 op de radio vandaag, leek het me wel een mooi startpunt voor de luistergroep van vandaag.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We pakten de top30-lijst er bij, en daar bleek de zesde symfonie van Beethoven, bijgenaamd de 'Pastorale' op nr 1 te staan! Reden genoeg om eens te luisteren naar het eerste deel. De symfonie is uit 1808, en Beethoven heeft zich bij het schrijven ervan laten inspireren door de natuur en het leven op het land. Beethoven hield zelf erg van de natuur, hoewel hij het grootste deel van zijn leven in de stad heeft gewoond. Hij maakte regelmatig lange wandelingen buiten Wenen. In de symfonie hoor je volkse melodieën, en veel herhalingen van stukjes melodie. Daarmee verbeeldde Beethoven de eindeloze herhaling én variatie die je in de natuur tegenkomt, zoals bijvoorbeeld de bladeren in de bomen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/6w-oEQ_QqGA/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/6w-oEQ_QqGA?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Beethoven beschrijft ook een storm die losbarst, en gelukkig ook weer gaat liggen. Het begint met spetters in de violen, en het onweer hoor je natuurlijk in de pauken. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/-ZVdVuskkKU/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/-ZVdVuskkKU?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We waren nog niet op Beethoven uitgeluisterd, maar wilden wel graag iets waarin meer lyriek en gevoel te horen was. De 'Cavatina' uit zijn dertiende strijkkwartet leek me wel goed idee. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het 13de strijkkwartet is één van de late kwartetten van Beethoven. Hij was al volkomen doof, en leefde teruggetrokken, enkel nog maar componerend wat hij in zijn hoofd hoorde. Het resultaat was intense, intieme muziek die in die tijd nog niet door iedereen begrepen werd - zo <i>avant-garde</i> was het. Nu behoort het tot de absolute canon van de muziek voor strijkkwartetten.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Deze Cavatina (een 'eenvoudig liedje' eigenlijk) is goed te volgen, maar is erg melancholiek van sfeer.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ClFnHE6sw1M/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/ClFnHE6sw1M?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Terug naar het symfonische werk! Het laatste deel van de negende symfonie kennen we van het bekende 'Alle Menschen werden Brüder', oftewel de 'Ode an die Freude' van de dichter Schiller. Maar Beethoven maakte van dat deel een heel bijzonder stuk muziek, met een lange grillige inleiding waarin eerst nog fragmenten van de 3 voorgaande delen te horen zijn. Die fragmenten worden steeds ruw afgekapt door éénstemmige melodieën van de cello's en contrabassen. Uiteindelijk kondigt zich dan die bekende melodie aan, en dan staat het koor op, en roept (zingt natuurlijk) een van de zangers: "Niet dit geluid, we willen iets mooiers laten horen!" En dan volgt de ode, en barst het laatste deel los in een groot optimistisch meeslepend lied, dat uiteindelijk het Europese volkslied is geworden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/t4N5-OALObk/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/t4N5-OALObk?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot slot wendden we ons naar het belangrijkste instrument voor Beethoven zelf: de piano. Hij schreef 32 pianosonates waarvan een heel aantal een niet meer weg te denken plaats innemen in de pianoliteratuur. Beethoven wordt wel eens een 'architect' genoemd; met kleine motiefjes (bouwstenen) bouwde hij muzikale bouwwerken die letterlijk 'als een huis' stonden; je kan horen hoe hij met zijn 'materiaal' constructies maakte. Moeilijk uit te leggen.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Aan de andere kant hoor je, zeker in zijn pianosonates, wat voor fantastisch improvisator hij was. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In de 21ste sonate, bekend als de "Waldstein" omdat Beethoven deze opdroeg aan vriend en weldoener Graaf Ferdinand von Waldstein, bestaat uit 3 delen. Het eerste hebben we beluisterd: het begint met een soort 'galop' en een heel herkenbaar thema, dat er meteen de vaart goed inzet. Die vaart gaat er ook niet meer uit, en de ideeën en invallen en variaties buitelen in hoog tempo over elkaar heen.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We hebben de uitvoering van Lucas Jussen beluisterd, en daarna ook nog even kort naar die van Daniel Barenboim gekeken. Het viel ons op dat beiden een totaal andere handhouding hadden!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Lucas Jussen:</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/SAFjOcOv868/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/SAFjOcOv868?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Daniel Barenboim:</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/J3l18HTo5rY/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/J3l18HTo5rY?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot volgende week!</span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-17720328468661888312020-06-18T10:55:00.000+02:002020-06-19T10:56:17.010+02:00Midsummer Night<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Zaterdag 20 juni 23.44 begint de zomer.</span></span></div>
<div class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Vandaag wat lekker loom landerige liederen ter ere van de eerste zomerzonnewende dit jaar. Gelukkig kunnen we er dit jaar desgewenst de hoge temperaturen zelf bij denken, maar de sfeer komt tot u via uw favoriete blog.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Solveig Slettahjell, Noors jazz zangeres met de omfloerste stem. Ze blijft te veel in Noorwegen, waardoor ze daarbuiten wat onder de radar zit, maar zingen kan ze. Het nummer is van Irving Berlin en staat op haar eerste cd uit 2001 “Slow Motion Orchestra”, 'Reaching for the moon’:</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/XDzImwUakOs/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/XDzImwUakOs?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Wat is nou een grotere indicator van de zomer dan het stemgeluid van Chet Baker dat aan komt rollen over de golvende velden waar de tarwe staat te rijpen, rap gevolgd door zijn met veel valse lucht aangeblazen trompettonen die langs de kapellekes en holle paadjes een weg vinden naar een oor? Geen Sam maar Chet: 'As Time Goes By’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/C_VF2T4HS4c/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/C_VF2T4HS4c?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: center;">
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></div>
<br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Over indicatoren en omfloerstheid gesproken, Astrud Gilberto is er ook zo eentje en kan er ook wat van. Een zomer zonder Astrud is als een Bloody zonder Mary.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">‘Agua de beber’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/qZx-Z3_n4t8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/qZx-Z3_n4t8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></div>
<br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Deze dames zijn gewoon geitende meiden. Het trio Ronstadt, Parton & Harris zingt de sterren van het dak en maakt zelfs van de winter een warm getijde. Het nummer is van bad boy Phil Spector en de solopartij wordt gespeeld door David Lindley die, zolang er geen hamertjes bij komen kijken, zowat alles bespeeld wat snaren heeft en dat doet en deed hij bij Jan en Alleman, van Leonard Cohen tot Dylan en van Jackson Brown tot Springsteen.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Van hun eerste gezamenlijke cd "Trio 1”, ‘To Know Him is to Love Him’:<span class="Apple-converted-space"> </span></span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/IRBZN8V2Fa4/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/IRBZN8V2Fa4?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">De singer-songwriter J. Tillman maakte tussen 2003 en 2010 acht solo cd’s en drumde tussen 2008 en 2012 ook nog bij de Fleet Foxes. Sinds 2012 staat hij bekend onder zijn nieuwe bijnaam Father John Misty. De eerwaarde heeft tot nu toe vier cd’s uitgebracht en doet hand en spandiensten bij o.a. Beyonce en Lady Gaga. Van de 6e cd van J. Tillman “Vacilando Territory Blues”,<span class="Apple-converted-space"> </span></span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">'Barter Blues’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/eb2GeFbM46w/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/eb2GeFbM46w?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Een zomeravond is niet geslaagd zonder tenminste 1 nummer van J.J. Cale. Heerlijk die luie ritmes en dat subtiele, makkelijk te onderschatten, laidback gitaargeluid. Eric Clapton vond hem een van de belangrijkste artiesten in de rockgeschiedenis en dat is niet zo vreemd want twee van zijn grootste hits waren van de hand van Cale (‘After Midnight’, waarvan de royalties Cale weer in staat stelden om te eten en ‘Cocaine'). Neil Young vond Hendrix en Cale de twee beste elektrische gitaristen. Cale is nooit een echte ster geworden en was daar misschien ook niet echt op uit. In de jaren ’80 leefde hij als een kluizenaar in een camper in California waar hij ook aan diverse lp’s sleutelde. Zijn muziek is door velen opgenomen (o.a. Santana, The Band, Captain Beefheart en John Mayall) en is bekender dan hijzelf. Van de cd “Five” uit 1979, ’Sensitive Kind’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/mAi8-BS_6dE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/mAi8-BS_6dE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></div>
<br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Joan Armatrading heeft de nodige hits op haar palmares, maar die dateren vooral uit de jaren ’70 en ’80. En daar zaten hele fraaie tussen, zoals deze van de lp “Show Some Emotion”, ‘Willow’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/hV0rhsMAiKM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/hV0rhsMAiKM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;">Greg Lake, de eerste zanger/bassist van King Crimson op de baanbrekende lp “In the Court of the Crimson King” uit 1969 verliet de groep het jaar daarop en werd lid van het illustere trio Emerson,Lake &Palmer dat zoveel klassiek in haar oeuvre deed. De groep kende groot succes en de meeste hits kwamen van de hand van Lake (inclusief ‘Lucky Man’, geschreven op z’n 12e). Van hun lp “Works Volume 1” uit 1977, naar aanleiding waarvan ze met een compleet symfonieorkest op tournee gingen, ‘Closer to Believing’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); text-size-adjust: auto;" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/p-8Y3Ri1PE0/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/p-8Y3Ri1PE0?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i>Hoorwurm</i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-28474789599738128622020-06-17T07:47:00.000+02:002020-06-18T12:18:26.030+02:00Beethovens 'Eroica'<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In het Beethovenweek van Radio4, in het Beethovenjaar van de hele wereld, kan en wil ik niet voorbij gaan aan deze held. Tweehonderd-en-vijftig jaar geleden kwam de kleine Ludwig ter wereld, en sindsdien is hij als een godheid aanwezig gebleven in 't (in ieder geval) klassieke muzikale universum.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het verhaal van Beethoven is een samenkomst van een uitzonderlijk talent en een uniek moment in de geschiedenis. Laten we voorop stellen dat hij een uitzonderlijk begaafd componist was. Geen wonderkind zoals Mozart (ook al deed zijn vader er alles voor om van zijn zoon net zo'n wonderkind te smeden), maar eentje die door niet aflatende studie en ongelooflijke verbeeldingskracht een oeuvre creëerde waar de wereld nooit meer omheen heeft gekund. Bovendien -nog los van dat talent- leefde Beethoven in het tijdsgewricht waarin de absolute macht van de elite begon af te brokkelen, en het volk meer macht kreeg, en daarmee <i>ieder mens </i>meer zeggenschap opeiste over zijn eigen leven. Toen Beethoven nog geen 20 was brak de Franse revolutie uit, en in de jaren daarna stak hij zijn bewondering voor Napoleon niet onder stoelen of banken. Een gewone man uit het volk die door zijn ideeën en daadkracht Europa naar een betere toekomst kon leiden. Voor Beethoven was Napoleon een held die aantoonde <i>dat ieder</i> mens telde. Precies wat hij altijd al dacht: hij ook!</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dit besef, dat niet alleen in Beethoven postvatte maar in de hele maatschappij begon te groeien, manifesteert zich in Beethovens derde symfonie uit 1804. Dit ontstuimige orkestwerk voorzag hij op het voorblad van de naam "Buonaparte". Maar Napoleon Bonaparte werd na de voorpremière woedend en teleurgesteld van het blad afgekrast toen Beethoven vernam dat deze zichzelf tot keizer had uitgeroepen, wat hem weer tot een exponent van de elitaire macht maakte. <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Symphony_No._3_(Beethoven)#/media/File:Eroica_Beethoven_title.jpg" target="_blank">Het gat in het manuscript</a> is nog steeds te zien. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In plaats daarvan schreef hij er op: "Heroïsche Symfonie, gecomponeerd om de herinnering te vieren aan een groot man." Dat die man niet Napoleon kon zijn, is wel duidelijk. Over wie wel is veel gedebatteerd: destijdse generaals en andere heldhaftige kandidaten zijn voorgedragen, maar inmiddels is er maar één theorie die standhoudt; Beethoven bedoelde <i>zichzelf</i>, en daarmee 'iedereenzelf'. De mens die de strijd van het leven het hoofd biedt en zichzelf overwint. Beethoven markeerde met deze symfonie het recht van iedereen om zichzelf centraal te stellen, met alle emoties en menselijkheid die daarbij horen. Een niet te overschatten 'paradigmashift' die we natuurlijk niet alleen op het conto van<i> The killer-B</i> kunnen schrijven; hij had dat nooit kunnen doen als de tijd daar niet rijp voor was. Maar aan de andere kant heeft hij op unieke en uizonderlijk krachtige manier dit besef in een muzikale vorm weten te gieten, als een monument voor de vrijheid van het individu.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Beethoven had een gecompliceerd karakter. Ook zonder de beschadigingen van een moeilijke jeugd zou hij intens, opvliegend en provocatief geweest zijn. Een man die voortdurend tegen de haren van zijn tijd in streek, en niet zelden enkel door zijn buitengewoon talent als pianist en componist in de paleizen van zijn adellijke weldoeners en opdrachtgevers werd gehandhaafd. De oerversie van de kunstenaar: onaangepast in gedrag en kleding, half in zijn eigen wereld, compromisloos in zijn kunst. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">En dat hoor je ook in zijn muziek, en zeker in de Eroica-symfonie. Het is muziek die van het ene uiterste naar het andere gaat, van zacht en lieflijk naar hard en drammerig, van lyrisch en gevoelig naar ritmisch en nietsontziend. En dat een uur lang, zeker voor die tijd een ongekende tijdspanne om muziek van deze expressieve kracht te ondergaan. De meningen waren dus ook verdeeld, zoals het hoort. De een ging onmiddellijk voor de bijl en omarmde het als 'de nieuwe muziek', en de ander veroordeelde het als vormloos en lelijk. Een ding was duidelijk: Beethoven probeerde niet meer zijn publiek ter wille te zijn en hun feestjes van vriendelijke muzak te voorzien, maar wilde de luisteraar zijn binnenwereld te laten zien, omdat die nou eenmaal het allerbelangrijkste was. Voor hem dan.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">De Eroica beschrijft ook nog eens de strijd, ondergang en herrijzenis van de held. Het bestaat uit 4 delen, allemaal met hun eigen thema.</span><br />
<br />
<ol>
<li><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In het eerste deel hoor je de strijd, de mooie lyrische momenten scherp afgewisseld met woede en frustratie.</span></li>
<li><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het tweede deel is een begrafenismars... onze held is dood</span></li>
<li><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het derde deel is een kort levenslustig: er is leven na de dood</span></li>
<li><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het eindigt met een lange opeenvolging van variaties waarin een melodie (eigenlijk een basloopje) steeds in andere vormen terugkeert, totdat het een heel complex groots geheel wordt. De held heeft zichzelf opnieuw 'uitgevonden' en is groter teruggekeerd!</span></li>
</ol>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Beluister hier de hele symfonie:</span></div>
<div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/kwRVR-TmKYw/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/kwRVR-TmKYw?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<br />
<br />Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-19156799195196424802020-06-16T16:11:00.004+02:002020-06-16T16:19:12.580+02:00Strange Fruit<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Al eerder besteedden we aandacht aan muziek en tekst die uiting gaf aan proteststemmen, en in het bijzonder aan de nog steeds aan kracht winnende aanklacht van #blacklivesmatter. Tijd voor een retrospect in de geschiedenis, met een paar voorbeelden van muziek die de raciale spanningen tot onderwerp maakte, en die een rol speelde in het aan de kaak stellen daarvan.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">1937. Naar aanleiding van, en ter herinnering aan de lynchpartij van drie zwarte jongens in het zuiden van Amerika schreef (de overigens helemaal niet zwarte) Abel Meeropol, onder pseudoniem Lewis Allan, het indringende gedicht 'Bitter Fruit'. Twee jaar later maakt de jazz-zangeres Billie Holiday er een lied van, en verandert de titel in 'Strange Fruit', waarmee op een sinistere manier verwezen wordt naar de in de boom opgeknoopte lijken van de gelynchte zwarten.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><i>Southern trees bear a strange fruit</i></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="background-color: white; color: #222222; font-size: 14px;"><i>Blood on the leaves and blood at the root</i></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 14px;"></span></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 14px;"><i>Black bodies swinging in the southern breeze</i></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222; font-size: 14px;">
</span><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222;"></span></span>
<div style="font-size: 14px; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222;"><i>Strange fruit hanging from the poplar trees</i></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222;">
<div style="font-size: 14px; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Zoals achteraf te verwachten wilde een heel aantal platenlabels de song niet opnemen, om het zuidelijk publiek niet voor het hoofd te stoten. Uiteindelijk zong Holiday het zonder begeleiding voor aan Milton Gabler die een wat alternatief label had, en hij zegde -tot tranen geroerd- toe het op te zullen nemen. Holiday zette het lied in één poging op de plaat. <a href="https://www.youtube.com/watch?v=Web007rzSOI" target="_blank">Klik hier voor de originele versie</a>, of zie haar in actie in onderstaande uitvoering in 1959.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/-DGY9HvChXk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/-DGY9HvChXk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
In de ontwikkeling van de jazzmuziek in Amerika waren het vooral zwarte muzikanten die de sleutelposities innamen: Louis Armstrong, Duke Ellington, Charlie Parker, Miles Davis, John Coltrane, Ornette Coleman. Om er maar een paar te noemen. In een sterk gesegregeerde maatschappij werd de jazz ook 'negro music' genoemd, en waren de platenlabels gescheiden, evenals de beoogde publieken. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Die lijn was ook te zien in de popmuziek toen die in de jaren '50 opkwam, en de jazz als belangrijkste entertainmentmuziek verdrong (en daarmee de jazz wel de kans kreeg zich als avant-gardistische kunstvorm door te ontwikkelen, waarover zometeen meer). </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De popmuziek was tot in de jaren '60 strikt gescheiden. Voor de zwarte artiesten was er tot 1949 de 'race record charts', en voor hun witte collega's de 'hit charts', de hitparade. Met een wit publiek dat zich ook interesseerde voor zwarte muziek, inmiddels omgedoopt tot <i>Rhythm 'n' Blues</i>, werd de scheiding steeds dunner. Het was de slimme zakenman, componist en producer Berry Gordy Jr. die platenlabel 'Motown Records' oprichtte om zwarte muziek voor wit publiek op de markt te brengen. Een soort muziekfabriek volgens een formule die onvoorstelbaar goed bleek te werken, en waar we een hele catalogus aan muziekgroepen en artiesten aan te danken hebben. Commercieel vruchtbaar, dus ook aan kritiek onderhevig: Gordy verkocht de zwarte ziel enzovoort enzovoort. Hoe je het artistiek beoordeelt, Motown was door de volledig zwarte onderneming die het was van onschatbaar belang voor het economische onafhankelijkheid van zowel de zwarte artiesten, de business om die artiesten heen, en niet in de laatste plaats van de muziek zelf.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Hier een van de vroege hits uit de Motownstal: Smokey Robinson & the Miracles met 'Got a Job' uit 1958:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/VJ7GltNmDbg/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/VJ7GltNmDbg?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De jazz bekommerde zich vanaf eind jaren '50 niet meer om commercieel succes; zoals het echte kunstenaars betaamt zochten ze naar nieuwe muzikale vormen als voortuig voor hun expressie. De al genoemde saxonfonist Ornette Coleman muntte de term 'Free Jazz', een extreem genre waarin met een minimum aan afspraken een maximum aan vrijheid wordt nagestreefd. In 1959 bracht hij de plaat 'The shape of jazz to come' uit, die in 1960 werd opgevolgd door 'Free Jazz: a collective improvisation'. Op een andere manier dan Motown maakte deze muziek een artistiek statement voor zwarte muziek in de VS, waar op compromisloze wijze de eigen muzikale identiteit centraal stond. Dat de muziek voor de meeste luisteraars een te grote uitdaging bleek te zijn is van ondergeschikt belang.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/d0HB8ybKJzo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/d0HB8ybKJzo?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De commerciële en artistieke statements van Gordy en Coleman (en vele anderen) ten spijt, de raciale spanningen woekerden door in Amerika en mondden uit in situaties waar het journaal nu mee opent. Situaties die al sinds de jaren '80 in nietsverbloemend vocabulaire door rap-artiesten wereldkundig werden gemaakt. Op het debuutalbum 'Straight outta Compton' van N.W.A. (Niggaz With Attitudes) prijkte het oernummer over <i>police brutality</i> 'Fuck tha Police'. </div>
</span></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span jsname="YS01Ge" style="background-color: white; color: #222222;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Z7-TTWgiYL4/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Z7-TTWgiYL4?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De FBI heeft nog een brief geschreven aan de platenmaatschappij van N.W.A. met de boodschap dat ze het geprojecteerde beeld van de politie niet herkenden. Inmiddels weten we wel beter. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Er is een hele lijst aan rapnummers die gaan over het politiegeweld en het geïnstitutionaliseerd racisme. <a href="https://www.cbc.ca/music/black-lives-matter-30-powerful-songs-about-police-brutality-anti-black-racism-and-revolution-1.5598202" target="_blank">Deze pagina soms er 30 op</a>, inclusief verwijzingen naar de youtube-filmpjes of andere bronnen om ze te beluisteren. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
De laatste, 'Walking in the snow' van rapduo Run The Jewels, verdient speciale aandacht. De bejubelde en gelauwerde plaat kwam juni j.l. uit, net te laat om over de moord op George Floyd te kunnen gaan. Maar de tekst, eigenlijk over een ander slachtoffer Eric Garner, past naadloos op de huidige situatie, inclusief de omineuze verwijzing naar Floyds laatste woorden.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<em style="font-size: 16px;">You so numb you watch the cops choke out a man like me </em></div>
<em style="font-size: 16px;"><div style="text-align: center;">
<em>Until my voice goes from a shriek to a whispered 'I can't breathe' </em></div>
<div style="text-align: center;">
<em>And you sit there, in house, on couch, and watch it on TV </em></div>
<div style="text-align: center;">
<em>The most you give's a Twitter rant and call it a tragedy.</em></div>
</em><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/GG8LcqR1kqw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/GG8LcqR1kqw?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Killer Mike, één van de twee rappers, is een ware activist die op alle denkbare fronten de boodschap van gelijkwaardigheid uitdraagt; politieke speeches, bemoeienis met rechtszaken, strijd voor een zwarte Jezus... je kunt het allemaal volgen in de Netflixserie '<a href="https://www.netflix.com/nl/title/80144442" target="_blank">Trigger Warning with Killer Mike</a>'.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
Tot slot een rapsong van DAX die het wel heeft geschreven naar aanleiding van de laatste gebeurtenissen, waarmee het 't meest actuele voorbeeld is van de taak en de mogelijkheid van kunst om een stem te zijn voor wie geen stem heeft.</div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/A2o15RCtSS0/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/A2o15RCtSS0?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
Tot morgen!</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</span></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-66982012195321124012020-06-15T12:45:00.003+02:002020-06-15T13:24:42.860+02:00Neil Young 3<span style="font-family: verdana;">Zoals misschien al opgemerkt, voegde Neil zich in ’69 bij CSN en nam met hen “Deja Vu” en de live lp “4Way Street” op. Druggebruik (waaronder het nu zo beruchte oxycodon), drank, grootheidswaanzin (CNY over S), ruzie over controle S over Y:”hij wilde folk muziek spelen in een R&R band”, de relaties van Stills en Nash (met Joni Mitchell) die op de klippen waren gelopen, de dood van de vriendin van Crosby: het was een donkere tijd maar eveneens de meest creatieve periode van de band en het succes droeg veel bij aan het daaropvolgende solo succes van Young. 2 Bekende Young nummers van “Deja Vu”, de tearjerker ‘Helpless’:</span><br />
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/C8LYOyqJE7k/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/C8LYOyqJE7k?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<span style="font-family: verdana;"><br />en de sollicitatie ‘Country Girl’:<br /><a href="https://www.youtube.com/watch?v=noxlrqCe1vE&list=PLXRKTcRs-"></a></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/noxlrqCe1vE/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/noxlrqCe1vE?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: verdana;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=noxlrqCe1vE&list=PLXRKTcRs-"><br /></a></span></div>
<span style="font-family: verdana;">Er zijn altijd problemen blijven bestaan tussen de 4 leden, maar naast de solo lp’s en cd’s was er door de jaren heen altijd ruimte voor de combinaties: CN, CSN en zelfs CSNY.<span class="Apple-converted-space"> </span><br /><br />Na zijn succes met CSNY kocht Neil een ranch in Noord Californië (Broken Arrow ranch) waar hij, naast zijn huis op Hawaii, woonde tot zijn scheiding van Pegi in 2014. Op die ranch richtte hij een stal in als opnameruimte, waar heel wat nummers uitgekristalliseerd zijn. De eerste lp die daar vandaan kwam is ‘Harvest” uit 1972. Op de lp speelt Neil grotendeels akoestische gitaar omdat hij vanwege een operatie aan zijn rug het gewicht van een elektrische gitaar niet kon verdragen. Neil was toch al geplaagd door ziektes. Als kind kreeg hij polio tijdens dezelfde uitbraak waarin Joni Mitchell besmet werd. Hij kreeg ook epilepsie en doordat hij wel eens op straat een aanval kreeg was hij jarenlang bang dat hem dat ook op het podium kon overkomen. Op “Harvest” staat de hit ‘Heart of Gold’, maar daar vind ik niks aan. Wel leuk is het nummer ‘A Man Needs a Maid’. Waar de tekst wel over gaat is nog voer voor discussies, maar volgens Neil wil hij geen meid. Misschien wil hij een huishoudster na de operatie en het laatste couplet gaat over zijn ontluikende liefde voor de actrice Carrie Snodgrass. Het arrangement is van Jack Nitzsche en wordt gespeeld door The London Symphony Orchestra. Een favoriet van Dylan.<br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/E5_hCAqGa4g/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/E5_hCAqGa4g?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
‘Old Man’ kennen we al, dus over naar een andere klassieker, ’Needle and the Damage Done’, Neil’s aanklacht tegen heroïne. Het nummer gaat over verspilde levens en verkwist talent door heroïnegebruik en dan met name het leven van Danny Whitten, gitarist van Crazy Horse en schrijver van Rod Stewart’s hit ‘I Don’t Want to Talk About It'. Whitten begon heroïne te gebruiken als pijnstiller tegen zijn reumatoïde artritis, maar kon al snel geen maat meer houden. Het ging van kwaad tot erger en Whitten werd ontslagen. Nog dezelfde dag overleed hij en Neil voelde zichzelf jarenlang verantwoordelijk voor diens dood.<span class="Apple-converted-space"> </span></span><div>
<span style="font-family: verdana;"><br /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/k0t0EW6z8a0/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/k0t0EW6z8a0?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div>
<span style="font-family: verdana;"><br /></span>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: verdana;"><br />Ik zie dat we al tegen het einde van aflevering 3 zitten terwijl we pas bij lp 5 zijn, het live opgenomen “Time Fades Away”. Dat gaat niet goed gaan. Ik hoor de massa’s al morren. De liefhebbers moeten zelf maar een en ander uitvogelen want we moeten er wat sneller doorheen.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />Neil was niet te spreken over deze lp, maar het nummer ’Time Fades Away’ doet het heel leuk met oud en nieuw.<br /><div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/YBE5BRZSfs0/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/YBE5BRZSfs0?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
</div>
</span><span style="font-family: verdana;"><br />“Time” was de eerste van drie lp’s uit ’73/’74, genaamd de “Ditch Trilogy”, die gaan over de innerlijke conflicten die hij en zijn vrienden hadden en over het wegebbende idealisme in de VS.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />Ze waren veel weerbarstiger dan het hitalbum “Harvest” en verkochten niet goed. Het als tweede uitgebrachte, als derde opgenomen, “On the Beach” was nogal relaxt dankzij het gebruik van een, en ik citeer, "kleverige brij van gesauteerde marihuana en honing”. Ook staat er een persoonlijke veranda favoriet op: ‘For the Turnstiles’:<br /><br /><div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/z34HMyOmljQ/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/z34HMyOmljQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
</div>
</span><span style="font-family: verdana;"><br />De als tweede opgenomen lp “Tonight’s the Night” uit ’73 werd pas in 1975 als derde uitgebracht omdat de platenmaatschappij de uitgave 2 jaar tegenhield. Ze verwachtten niet dat de lp veel zou opbrengen. Daar zat wat in want de lp gaat o.a. over Whitten en over Bruce Berry, een roadie die een paar maanden na Whitten ook aan drugs overleed. Een eerlijke en pijnlijke registratie van zijn wanhoop en zelfverwijt daarover en over de teleurstelling dat de hippiecultuur niks concreets had opgeleverd. Er schijnt een originele tape te bestaan die nog aangrijpender is en die misschien nog uitgebracht gaat worden. ’Tonight’s the Night’:<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/RTGjVvQPVWg/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/RTGjVvQPVWg?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
<br />‘Borrowed Tune’:<br /></span><span style="font-family: verdana;"><div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/C5-Uqj8TwZk/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/C5-Uqj8TwZk?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
’Tired Eyes’:</div>
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/iPoIRVSLJ2o/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/iPoIRVSLJ2o?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: verdana;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i><span style="font-family: verdana;">Hoorwurm</span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<i><span style="font-family: verdana;"><br /></span></i></div>
</div>
</div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-61254099636414895182020-06-14T20:34:00.001+02:002020-06-14T20:34:41.205+02:00Guilty Pleasure<p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Of je het nu wilt of niet: we zitten in <i>de foutste maand van het jaar</i>.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Foute muziek, je kent het wel, muziek waarvan je liever niet aan de buitenwereld laat zien dat je er naar luistert. Je weet dat het eigenlijk niet kan, maar waar je juist enorm van geniet of heel vrolijk van wordt: “Foute guilty pleasure hits”. Het liefst draai je de volumeknop ervoor op standje gehoorbeschadiging .</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Guilty Pleasure is vertaald: beschamend genoegen/plezier. Het is iets, zoals een film, een televisieprogramma of een muziekstuk, waarvan je geniet, ondanks het feit dat men het algemeen niet hoog in het vaandel heeft staan, of dat het als ongewoon of vreemd wordt beschouwd. Iets waaraan je stiekem genoegen beleeft, hoewel je weet dat het eigenlijk niet hoort; stiekeme geneugte, heimelijk pleziertje, zelfs een plezier, waarvoor je je zou moeten schamen. Het is niet iets wat ik bedacht zou kunnen hebben, want dit is zó onnatuurlijk en tegenstrijdig; het is een tegenstelling. Het woord 'schuldig' staat in schril contrast met 'genieten'. Het betekent dat je ergens van geniet en je tegelijkertijd schuldig voelt dat je ervan geniet. </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Maar ja, het leeft nu eenmaal en ik was benieuwd naar dit onderwerp. Van mij mag je meebrullen met alle zogenaamde foute liedjes. Als ik het maar niet allemaal hoef te horen, zo ver ga ik nu ook weer niet.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Het zou niet getuigen van goede smaak. En uiteraard vinden we het daardoor een totale onzinterm, want alles wat het leven vrolijker, makkelijker of leuker maakt mag wat ons betreft omhelsd worden, slechte smaak of niet. En voor genieten hoeven we ons niet te schamen.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">#guilty! Hang je schaamte in de kast en zing uit volle borst mee met jouw Guilty Pleasures. Lachen en huilen zijn de emoties die centraal staan! Sommige guilty pleasures zijn vrij universeel; dat scheelt weer voor de schaamte, die deel je dan. Wat is jouw guilty pleasure? “Keep calm and don’t ignore your guilty pleasure”. </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: center;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><i>Proud to be fout!</i></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Guilty Pleasure is van toepassing op bepaalde muziek die volgens de algemene opinie 'niet kan'. Het woord is al wat ouder, maar is door het televisieprogramma <a href="https://www.youtube.com/watch?v=K1ZJgKhdZ9U&list=PLdqIwPfvI3Eu6BPqMPen3ZQ_gNogC9SQY" target="_blank">De Wereld Draait Door</a> (DWDD) erg populair geworden, omdat het programma een tijdje een gelijknamige rubriek had, waarin bekende zangers en zangeressen hun guilty pleasures live vertolkten. Dit is o.a. beschreven door der</span></font><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">dejaars student muziekwetenschappen</span><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"> </span></font><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">P.F. van der Ploeg </span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">in een bachelor eindwerkstuk. </span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;"><a href="https://dspace.library.uu.nl/bitstream/handle/1874/298527/BAScriptiePFvanderploeg3855198.pdf?sequence=2&isAllowed=y" target="_blank">De geïnteresseerden kunnen dit werkstuk lezen.</a></span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Waaraan voldoet een foute hit? </span></font><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Dr. Jacob Jolij, assistent professor in cognitieve psychologie en neurowetenschappen aan de Rijksuniversiteit Groningen, legt hieronder uit hoe een lied het stempel 'Guilty Pleasure' krijgt: </span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">"Liedjes die makkelijk in het gehoor liggen zijn de perfecte guilty pleasures en een fout nummer wordt vaak zo bestempeld door de maatschappij. Complexere muziek, zoals jazz, vraagt meer cognitieve vormogen om te luisteren waardoor het minder vaak geassocieerd wordt met een guilty pleasure.”</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Guilty pleasures zijn dus liedjes die makkelijk te luisteren en te begrijpen zijn. Daarom kennen we ook meestal de hele songtekst uit ons hoofd. </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Er bestaat een <a href="https://www.bol.com/nl/p/top-40-foute-hits/9200000076072304/" target="_blank">Top 40 – Foute Hits CD</a>. De CD bevat 40 ultieme Guilty Pleasure hits die vragen om uit volle borst mee te brullen. Denk aan Anita Meyer met <a href="https://www.youtube.com/watch?v=fuluEbNVbBw" target="_blank">Why Tell Me Why</a> of Guus Meeuwis met <a href="https://www.youtube.com/watch?v=eIX2SZW4Ih8" target="_blank">Het Is Een Nacht</a>. Hetzelfde geldt voor de muzikale <i>meesterwerken</i> <a href="https://www.youtube.com/watch?v=ykvgmlSR1Pw" target="_blank">Vandaag is Rood</a> van Marco Borsato, of <a href="https://www.youtube.com/watch?v=h0hjonvFFjk" target="_blank">Ik bel je zomaar even op</a> van Gordon en het volledige oeuvre van ABBA. </span></font><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Er bestaat zelfs een Muziekbingo Guilty Pleasures. </span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Ze zijn ideaal voor: Bedrijfsuitje, teamuitje, vriendenweekend, familiedag, een personeelsfeest.</span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Volgens mij doet Q-music het meeste met “foute muziek”. Q music: “Er zijn nog maar weinig dingen zeker in 2020, maar van 1 ding kan je absoluut uit gaan: juni is bij ons als vanouds de Foute Maand! Met ook dit jaar de bekende hoogtepunten als het Foute Anthem. De Foute Life Party kan dit jaar vanwege corona niet doorgaan”.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Even wat theorie tussendoor: Een anthem (Gr. anathema, hymne) is oorspronkelijk een lofzang, gezongen door twee elkaar antwoordende koren (antifoon). Het kan ook een themalied zijn, ‘n lijflied: national anthem is een volkslied of populair pop- of rocknummer.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Q music: “Wist je dat het Foute Uur alweer vijftien jaar bestaat? Ooit begon het met de Foute 111 en in de afgelopen jaren hebben we het muzikale feest uitgebreid met een Q-top 500 van het Foute Uur en natuurlijk de legendarische Foute Party. We zijn jarig en... wie jarig is trakteert! Daarom draaien we dit jaar geen 500, maar 1500 Foute liedjes tijdens de Q-top 1500 van het Foute Uur!”.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Het foute Anthem van dit jaar, volgens Q-music: </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Op nummer 1 staat: Regi feat Jake Reese & OT met “Kom wat dichterbij” </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Gevolgd door 2. Miss Montreal ( Sanne Hans) “Als je alles weet “</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Als derde Banana (feat. Shaggy) DJ Fle Minisiren, Remix Lyric video. </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Spotify heeft de populairste guilty pleasures wereldwijd bekendgemaakt. Het is geen geheim meer: de populairste guilty pleasure wereldwijd is 'Mambo No. 5' van Lou Bega! Op de tweede plek staat de hit 'Wake Me Up Before You Go Go' van Wham!, op de voet gevolgd door 'My Sharona' van The Knack.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Spotify analyseerde meer dan 120.000 playlists met de naam 'Guilty Pleasures', om zo tot een Top 10 te komen van foute liedjes die het meest gestreamd worden.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Top 10 populairste guilty pleasures :</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">1. 'Mambo No. 5' – Lou Bega </span></p><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"> </span></font><div><font color="#2e2e2e" face="verdana"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/4IZnY_lkaSk" width="320" youtube-src-id="4IZnY_lkaSk"></iframe></div><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></div><div><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font><span style="font-family: verdana;">2. 'Wake Me Up Before You Go Go' – Wham!</span></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/pIgZ7gMze7A" width="320" youtube-src-id="pIgZ7gMze7A"></iframe></div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font><span style="font-family: verdana;">3. 'My Sharona' – The Knack </span></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/bbr60I0u2Ng" width="320" youtube-src-id="bbr60I0u2Ng"></iframe></div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana"><br /></font><span style="font-family: verdana;">4. 'Don't Stop Believin' – Journey</span><br /><span style="font-family: verdana;">5. 'Cotton Eye Joe' – Rednex</span><br /><span style="font-family: verdana;">6. 'You Spin Me Round (Like a Record)' – Dead Or Alive</span><br /><span style="font-family: verdana;">7. 'Who Let The Dogs Out' – Baha Men</span><br /><span style="font-family: verdana;">8. 'Never Gonna Give You Up' – Rick Astley</span><br /><span style="font-family: verdana;">9. 'U Can't Touch This' – MC Hammer</span><br /><span style="font-family: verdana;">10. 'Call Me Maybe' – Carly Rae Jepsen</span><br /><p></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Wist je dat je van Guilty Pleasures iets over jezelf kunt leren? Het leven is soms gecompliceerd genoeg en hoe lekker kan het dan zijn om gewoon simpele liedjes te luisteren en te zingen, dat is ontspannend en daar verlangen mensen naar. Aan jou om te gaan ontdekken wat jouw Guilty Pleasures over jou zeggen. Misschien heb je een verantwoordelijke baan in een groot bedrijf en kijk je door de weeks het liefst stiekem Disney films. Kortom, wat is de rode draad bij jouw Guilty Pleasure?. Wanneer je de rode draad hebt ontdekt kun je gaan kijken aan welk verlangen het tijd wordt toe te geven en aan welk verlangen je meer ruimte kunt bieden. Uiteindelijk geeft jouw verlangen aan wat goed is voor jou.</span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;"> </span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Mijn Guilty Pleasure is <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Corry_Konings" target="_blank">Corry Konings</a> van Corry en de Rekels. Het was een van mijn eerste optredens, zonder m’n ouders en ik was meteen verkocht. Ze waren toen niet eens bekend; het was in een knus café met weinig mensen. Ik vind/vond haar stem erg mooi, vanwege de echtheid, alsof ze het allemaal echt meegemaakt had en door haar heldere en vertellende stem werd ik meegenomen in het levenslied. En daarnaast was ik dol op de 2- of meerstemmige liedjes en ook op de mondharmonica en de accordeon. Wat er ook nog bijkwam: ik was met mijn zus en haar vriendenclub, waarvan ik 1 jongen wel erg leuk vond. Ja en dan krijg ik dit emotionele, kwetsbare en lekkere gevoel en het is gebleven. En waarschijnlijk bij Corry ook, want volgens mij treedt ze nog steeds op. Met “<a href="https://www.youtube.com/watch?v=OKFDHbP7R50" target="_blank">Huilen is voor jou te laat</a>” was zij toen, ongeveer in 1970 de enige Nederlandse artiest met een vermelding in het officiële “Guinness world book of records” met 41 weken in <a href="https://www.top40.nl/" target="_blank">de top 40</a>; De grootste hit aller tijden. Ik vond het leuk dat Corry en de Rekels in het bachelor eindwerkstuk van eerder genoemde derdejaars student muziekwetenschappen stonden. </span></font><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Huilen is voor jou te laat, Corry en de Rekels. </span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Ik vind het aandoenlijk dat ze zingt: ”Ik hoop dat jij gelukkig met die ander bent”. </span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Ik vind bijna alle liedjes mooi van haar en zeker ook "</span><span style="color: #2e2e2e; font-family: verdana; letter-spacing: -0.1px;">Ik zie de zon". </span></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"> </span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Hé, het is oké om af en toe schaamteloos te genieten. Volgens mij ben ik de schaamte voorbij.</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;">Stay Safe ❤️ Stay Guilty 🎀</span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><br /></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><font color="#2e2e2e" face="verdana"><span style="letter-spacing: -0.1px;"><i>Flower Ella</i></span></font></p><p class="p1" style="color: #2e2e2e; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><br /></p></div>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-5503946354594516402020-06-13T12:36:00.005+02:002020-06-13T12:58:11.300+02:00Verslag luistergroep #3<font face="verdana">Voor de derde keer zaten we, weer in een wat andere samenstelling, bij elkaar om naar muziek te luisteren. Het thema 'Een nieuw begin' vonden we wel passend, zo na alles wat we hebben meegemaakt, en de mogelijkheid om weer activiteiten op te starten. Al is 't nog steeds onwennig, maar we maken er wat moois van.</font><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Dré bracht het gesprek snel op een geliefde Franse componist, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Francis_Poulenc" target="_blank">Francis Poulenc</a>. Ik heb al een keer <a href="https://www.youtube.com/watch?v=fF97zMsxlmo&t=2s" target="_blank">een vlog aan een pianoconcert van hem</a> gewijd, maar vandaag stelde Dré voor naar Poulencs 'Aubade' te luisteren. Een aubade is een (lof- of liefdes)zang voor in de ochtend, zoals een serenade voor in de avond is. </font></div><div><font face="verdana">De Aubade van Poulenc is geschreven voor piano en kamerorkest, en begint met een soort signaal van de koperblazers, als een 'reveille'... "ontwaakt!" Daarna volgen de speelse fragmenten elkaar in rap tempo op, met de bekende speelsheid en grilligheid die we van Poulenc wel vaker horen. Het stuk is geschreven in 1929, toen Poulenc 30 was; zo te horen een jonge man met veel humor en <i>joie de vivre</i>.</font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/QrWfWNK2bjs" width="320" youtube-src-id="QrWfWNK2bjs"></iframe></font></div></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><font face="verdana">Maarten vertelde dat hij de pianist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lang_Lang" target="_blank">Lang Lang</a> het tweede deel van het eerste pianoconcert van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Pjotr_Iljitsj_Tsjaikovski" target="_blank">Tsjaikovski</a> had horen spelen, en dat hij dat erg mooi had gevonden. Gelukkig was de uitvoering ook op YouTube te vinden.</font></div><div><font face="verdana">De Russische componist schreef het in 1875, en het leek erop dat hij het onspeelbaar moeilijk had gemaakt; niemand had bij de première gedacht dat het uiteindelijk toch nog zo populair zou worden.</font></div><div><font face="verdana">Het tweede deel begint en eindigt rustig, maar halverwege moet de pianist toch echt de handen uit de mouwen steken omdat het daar erg virtuoos wordt. </font></div><div><font face="verdana"><br /></font></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Ybg2BEy_pu0" width="320" youtube-src-id="Ybg2BEy_pu0"></iframe></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Naar aanleiding van de uitvoering (en het gedrag) van Lang Lang ontstond een interessante discussie. We deelden over het algemeen de mening dat Lang Lang zich een beetje lijkt 'aan te stellen', terwijl hij heel erg knap en goed speelt. Het leidt soms een beetje af, of laat je anders naar de muziek luisteren. Als je je ogen dicht zou doen, zou je de muziek dus anders ervaren. Hoe belangrijk is beeld eigenlijk? </font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Frank vond dat Lang Lang heel mooi zoekend begon, en daarmee als het ware een uitnodiging deed aan het publiek om gewoon maar mee te gaan op de zoektocht. Maar halverwege sloeg dat volgens Frank abrupt om toen Lang Lang zich opeens 'camerabewust' toonde; vanaf toen was het zoeken voorbij, en werd het koketteren. Bovendien meende Frank dat hij zich als solist erg boven het orkest opstelde, waardoor een concert als dit geen gelijkwaardige prestatie meer was. Kon dat ook anders? We gingen op zoek, en kwamen bij de Argentijnse pianiste <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Martha_Argerich" target="_blank">Martha Argerich</a> uit, waarvan ook een uitvoering op youtube te vinden is.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/8sdsxOYDXAs" width="320" youtube-src-id="8sdsxOYDXAs"></iframe></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Een totaal andere manier van spelen; zij kijkt eerder boos of in ieder geval naar binnen gekeerd. Maar alweer is natuurlijk de vraag of je niet beter je ogen dicht kan doen. Wat hoor je dan?</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Ook over haar uitvoering waren we over het algemeen positiever. Voor mij krijgt het grillige tweede deel meer logica en samenhang in Argerichs handen. Anderen vonden het ook meer samen met het orkest gespeeld, en had ze vloeiender spel.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Twee meesterpianisten aan het werk, allebei totaal anders. Ellen voegde nog toe dat ze het toch knap vond dat Lang Lang met zoveel liefde piano leek te spelen, ondanks het feit dat zijn vader hem zo rücksichtlos voortgejakkerd schijn te hebben.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Tijd voor een ander genre. Frank moest denken aan een mooie akoestische versie van 'I'm Ready' van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Bryan_Adams" target="_blank">Bryan Adams</a>. In de jaren '90 waren de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/MTV_Unplugged" target="_blank">unplugged-concerten van MTV</a> heel populair. Hier speelt een heel orkest mee, en krijgt een fluit een belangrijke rol naast de zang van Adams.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/aQC91K-IohQ" width="320" youtube-src-id="aQC91K-IohQ"></iframe></font></div><font face="verdana"><br /></font></div><font face="verdana">We verkeerden in de veronderstelling dat er ook nog een (originele) 'hardere' rockversie was, maar de unplugged-uitvoering bleek verrassend dicht bij het origineel te liggen. Het is gewoon een intense rijk geïnstrumenteerde ballad. Mooi.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">Ellen is verklaard fan van de muziek van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Burt_Bacharach" target="_blank">Burt Bacharach</a>, niet zelden de grap makend dat er 'Bach' in zijn naam te vinden is. De rijke instrumentatie die we net bij Bryan Adams hoorden is bij deze Amerikaanse songsmid </font><span style="font-family: verdana;">standaard</span><span style="font-family: verdana;">, en de emotionele lading en technische kwaliteit van zijn liedjes maken dat al veel artiesten zijn muziek opgenomen en uitgebracht hebben. </span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">In 1997 werkte Big Burt met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Elvis_Costello" target="_blank">Elvis Costello</a> samen. Costello flirtte al eerder met genres waar hij een vreemde eend in de bijt was, maar dat maakt juist dat de combinatie prikkelend is. In de loop der jaren schreef hij ook muziek samen met het klassieke <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Brodsky_Quartet" target="_blank">Brodsky Quartet</a>, en zong hij samen met zangeres <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Anne_Sofie_von_Otter" target="_blank">Anne Sofie von Otter</a>, coverde <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour" target="_blank">Aznavour</a> en nam nummers op van de legendarische <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Allen_Toussaint" target="_blank">Allenn Toussaint</a>.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">In Bacharachs 'God give me strength' hoor je een groot contrast tussen de ruwe stem van Costello en de gepolijste orkestmuziek. Het lied begint met een mooie weemoedige melodie op de bugel, maar de sfeer krijgt, mede door de intense zang van Costello, steeds meer het karakter van een hartgrondige klacht.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/lrcNnIV6FV8" width="320" youtube-src-id="lrcNnIV6FV8"></iframe></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana">De 2 uren zijn omgevlogen, dus tot onze spijt was dit alweer het laatste nummer van de middag.</font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font face="verdana">Tot volgende week!</font></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><br /></div></div>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-1377132247395833402020-06-12T09:25:00.003+02:002020-06-12T09:43:03.497+02:00Dames 3<div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><span><font face="verdana" size="3">Tijd dat de dames weer eens aan bod komen.</font></span></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font size="3"><font face="verdana" style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><span>De officiële titel van de tweede lp van Fiona Apple telt 444 letters, maar wordt meestal afgekort tot “When the Pawn”. Apple’s carrière gaat voorspoedig en ze past eigenlijk niet meer in deze afleveringen, maar wat zou het. ‘On the Bound’:</span><br /><br /></font><font face="verdana"><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/-ZsGJWtSWZ8" width="320" youtube-src-id="-ZsGJWtSWZ8"></iframe></div><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></div><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Lisa Hannigan is te horen op de eerste 2 cd’s van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Damien_Rice" target="_blank">Damien Rice</a> (inclusief het ietwat pompeuze </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">'9 Crimes’). Na enkele jaren met Rice opgetrokken te hebben, komt Hannigan in 2008 met haar eerste solo-cd "Sea Saw”. <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Herbie_Hancock" target="_blank">Herbie Hancock</a> heeft ooit gezegd dat er zoveel jazz in haar stem zit dat sommige dingen klinken als keuzes die <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Miles_Davis" target="_blank">Miles (Davis)</a> gemaakt zou hebben. Het volgende nummer is van haar tweede cd “Passenger” uit 2011, ‘Home’:</span></font><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-family: verdana; text-align: center;"> </span><font face="verdana"><br /><div style="text-align: center;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/kdBNBrkx2qo" width="320" youtube-src-id="kdBNBrkx2qo"></iframe></div></span></div></font></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="3">Po’ Girl is een samenwerkingsverband tussen Allison Russell en Trish Klein uit Canada plus friends. Ze richten Po’ Girl in 2000 op en brengen in 2003 hun eerste cd uit. Ze vermengen country, jazz en alternatieve folk tot een eigen geluid. Nooit te beroerd voor een belletje hier, een kinderxylofoon daar of wat er verder maar opduikt. De laatste cd dateert van 2010, maar ze schijnen nog te bestaan. Van hun derde cd, “Home to You”, ’Green Apples’:</font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font size="2"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Ry5wJBcnyP0" width="320" youtube-src-id="Ry5wJBcnyP0"></iframe></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; text-align: center; word-wrap: break-word;"><font size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="3">Anja Garbarek, de dochter van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Garbarek" target="_blank">Jan Garbarek</a> (o.a. bekend van zijn werk met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Bill_Frisell" target="_blank">Bill Frisell</a>, het Hilliard Ensemble en vele, vele anderen) is vanaf haar vroege jeugd beïnvloed door de platencollectie van haar vader. Daar vond ze o.a. <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Kate_Bush" target="_blank">Kate Bush</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Laurie_Anderson">Laurie Anderson</a> en, jawel hoor, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Brian_Eno" target="_blank">Brian Eno</a>. En dat kun je horen in haar eigen muziek. Haar productie bestaat uit 5 cd’s tussen !992 en 2005, hoewel er in 2018 nog iets uitgebracht schijnt te zijn. Het volgende nummer is een duet met de hier nog veronachtzaamde <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Wyatt" target="_blank">Robert Wyatt</a>. Derde cd “Smiling and Waving”, ’The Diver’:</font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font size="2"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/5hdLm0iZ-u4" width="320" youtube-src-id="5hdLm0iZ-u4"></iframe></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; text-align: center; word-wrap: break-word;"><font size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="3">Voor de liefhebbers van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Janis_Joplin">Janis Joplin</a> en <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Aretha_Franklin" target="_blank">Aretha Franklin</a>: Bonnie Bramlett. Begonnen op haar 14e als zangeres bij <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Albert_King" target="_blank">Albert King</a>. Op haar 17e de eerste witte Ikette bij de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Ike_%26_Tina_Turner" target="_blank">Ike&Tina Turner Revue</a> (weliswaar als invalster voor 3 dagen en ze moest een donkere pruik op en haar huid werd donkerder gemaakt, maar toch). In 1967 ontmoet ze Delaney Bramlett, trouwden (1968-1972) en starten ze Delaney&Bonnie and Friends (1969-1972). Die friends wisselen elkaar af en zijn niet de eerste de besten: <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Leon_Russell" target="_blank">Leon Russell</a> (vanaf het begin), <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Allman_Brothers_Band" target="_blank">Duane en Greg Allman</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/George_Harrison" target="_blank">George Harrison</a> (die ze een contract aanbood bij Apple), <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Dave_Mason" target="_blank">Dave Mason</a> en <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Eric_Clapton" target="_blank">Eric Clapton</a> (die toen bij Blind Faith speelde, maar liever bij D&B&F zou zitten). In 1969 werd Bonnie door <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Mick_Jagger" target="_blank">Mick Jagger</a> gevraagd voor het duet in ‘Gimme Shelter’, maar ze mocht niet van Delaney. Haar eerste solo lp bracht ze uit in 1973 en er volgden er nog 3 in de jaren '70. Rond 1990 had ze een rol als serveerster in de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Roseanne_(televisieserie)" target="_blank">comedyserie Roseanne</a>. Geplaagd door depressies en alcohol- en drugsverslavingen heeft ze tot 2002 maar 1 lp uitgebracht, maar toen kwamen er weer 4 in de jaren ’00. Ze treed weer regelmatig op. </font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="3">Van de lp “It’sTime” (1975), het Greg Allman (speelt hier orgel) nummer 'Oncoming Traffic’:</font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font face="verdana" size="2"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font size="2"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/v2mlPuY-lBk" width="320" youtube-src-id="v2mlPuY-lBk"></iframe></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><font size="2"><br /></font></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><font face="verdana" size="3"><i>Hoorwurm</i></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; text-align: center; word-wrap: break-word;"><font size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><font size="2"><br /></font></div><div dir="auto" style="-webkit-nbsp-mode: space; caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px; line-break: after-white-space; word-wrap: break-word;"><br /></div>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-35663862925493516692020-06-11T18:37:00.008+02:002020-06-15T11:59:57.922+02:00Beeldenstorm<span style="font-family: verdana, sans-serif;">In het licht van de recente gebeurtenissen, het ontsokkelen van standbeelden van foute helden, grijp ik terug op de plaat die in de <a href="https://muzikaalvaccin.blogspot.com/2020/03/its-getting-better.html" target="_blank">eerste post van het muzikaal vaccin</a> aan bod kwam. Daar hield ik het bij dat ene nummer 'It's getting better' van de Beatles, van de iconische LP 'Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band', omdat dat natuurlijk de optimistische sfeer ademde waar we op dat moment allemaal behoefte aan hadden. Het had ook '<a href="https://www.youtube.com/watch?v=vjD3EVC1-zU" target="_blank">The only way is up</a>!' van Yazz kunnen zijn, maar de Beatles vind ik nou eenmaal leuker. </span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">De keuze van vandaag heeft niet eens zoveel met de muziek te maken, maar vooral met de afbeelding op de hoes.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Toch even eerst over de muziek. Het album is een van de eerste 'conceptalbums'; een LP waarvan de muziek, tekst en vormgeving en eventueel ook PR een 'thematische rode draad' hebben. Dat kan een chronologisch verhaal zijn, maar ook een wat losser idee dat de nummers aan elkaar verbindt.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">In dit geval was dat een door Paul McCartney geopperd idee om te doen alsof ze een andere band zijn (jawel, de huisband van de 'Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club'). Van een parkconcert van die band zouden dan de nummers opgenomen zijn; je hoort het stemmen van het orkest aan het begin van het eerste nummer, waarin ze zich ook nog eens als band voorstellen. </span><br /><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><i>We're Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><i>we hope you will enjoy the show </i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><i>Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><i>sit back and let the evening go.</i></span></div>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Op '</span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band' zien we de volgende afbeelding, hoewel op de vierkante hoes een uitsnede is gemaakt. </span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjByYhkOs4gF3X5wW5C-pFGBFan_dvdLNB21NWaaSS1AyCbrInTKJCMH6MWJhNmA2X6l2HzGBOxvWt3wzRFo6QmrRZ4XgOMHKzkccQXgRl5LzsfHPIbmGCmSgP1bi8ICoDSIkzIthWo2vU/s1600/sgt-pepper-cover-770x423.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="423" data-original-width="770" height="348" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjByYhkOs4gF3X5wW5C-pFGBFan_dvdLNB21NWaaSS1AyCbrInTKJCMH6MWJhNmA2X6l2HzGBOxvWt3wzRFo6QmrRZ4XgOMHKzkccQXgRl5LzsfHPIbmGCmSgP1bi8ICoDSIkzIthWo2vU/s640/sgt-pepper-cover-770x423.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: verdana, sans-serif;">Het idee was dat ze na het concert nog even een foto lieten maken, omringd door het publiek dat bij het concert aanwezig was geweest. En in dat publiek zat dan vol met bekende en beroemde personen, echt en fictief, eigentijds en van lang geleden. Maarja... wie moest er mee op de foto?</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Iedere Beatle en producer <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/George_Martin_(producer)" target="_blank">George Martin</a> en de ontwerpers Haworth en Blake leverden een lijstje aan met belangrijke en/of inspirerende figuren. Ringo vond het allemaal best, George had vooral Indiase goeroes opgesomd, en Paul en John kwamen met prikkelende voorstellen. Geen probleem vormden <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Fred_Astaire" target="_blank">Fred Astaire</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Edgar_Allan_Poe" target="_blank">Edgar Allan Poe</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Bob_Dylan" target="_blank">Bob Dylan</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Marlene_Dietrich" target="_blank">Marlene Dietrich</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Aldous_Huxley" target="_blank">Aldous Huxley</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Oliver_Hardy" target="_blank">Oliver Hardy</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lewis_Carroll" target="_blank">Lewis Caroll</a> of <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Marilyn_Monroe" target="_blank">Marilyn Monroe</a>. Iets controversiëler was misschien de occultist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Aleister_Crowley" target="_blank">Aleister Crowley</a>, de moderne componist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Karlheinz_Stockhausen" target="_blank">Karlheinz Stockhausen</a> of de filosoof <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Karl_Marx" target="_blank">Karl Marx</a>. Helemaal spannend werd het toen Lennon met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jezus_(historisch)" target="_blank">Jezus</a> en met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Hitler" target="_blank">Hitler</a> aan kwam zetten. Hitler is er wel op gekomen, maar verscholen achter de rug van de Beatles zelf... na pittige discussies. En Jezus heeft de platenhoes niet gehaald omdat niet lang daarvoor Lennon zich had laten ontvallen dat zij populairder waren dan Jezus, wat natuurlijk tegen het zere been van toch al sensitieve gelovigen was.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Alle figuren werden levensgroot uitgeknipt op karton en opgesteld voor de foto.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Ik was altijd zeer geïntrigeerd door het idee dat Hitler, en wie weet welke andere 'bad guys' van de geschiedenis op de hoes terecht was gekomen. We hoeven hier Lennon niet van nazi-sympathieën te verdenken. Dus was het een weloverwogen daad om ook mensen die in de geschiedenis een kwalijke rol hebben gespeeld niet uit ons bewustzijn te verbannen, en de zwarte bladzijden uit de geschiedenisboeken te scheuren. Geheel naar de mores van mijn leeftijdsgroep destijds vond ik dat cool van hem, en nog steeds vind ik het een dapper statement.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">We lijken op een knooppunt in onze eigen geschiedenis aanbeland te zijn, of wie weet zijn we dat altijd wel. Dat we onze woede nu collectief richten op historische figuren die pijn en leed hebben veroorzaakt, en die nu -vaak in standbeeldvorm- dat leed voor de eeuwigheid staan te verbeelden, dat is heel begrijpelijk. En ik zou ook niet weten of die standbeelden moeten blijven staan of beschermd moeten worden; er is wat voor te zeggen om ze geen heroïsche en zelfgenoegzame pose te gunnen in ons publiek domein. Maar er is veel minder voor te zeggen om ze dan maar helemaal weg te gummen, en te doen alsof ze nooit hebben bestaan. Wat was het ook al weer? Zolang we niet leren van onze geschiedenis zijn we gedoemd haar te herhalen? De Hitlers en Stalins hebben hun destructieve invloed niet helemaal alleen kunnen uitoefenen; dat is mogelijk gemaakt door heel veel mensen die daar achter aan liepen. Mensen zoals wij, zeg maar.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Hier dan in zijn geheel, deze waanzinnig mooie plaat van The Beatles, waarop in een kleurrijk palet songs hun originaliteit en ideeënrijkdom volledig de ruimte kreeg.</span><br />
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/VtXl8xAPAtA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/VtXl8xAPAtA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<span style="font-family: verdana, sans-serif;"><br /></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-89792733183790636592020-06-10T16:02:00.002+02:002020-06-10T16:04:26.474+02:00Les Indes Galantes<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Enige tijd geleden werd ik attent gemaakt op het volgende fragment: de slotscène van de opera '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Les_Indes_galantes" target="_blank">Les Indes Galantes</a>' van de Franse componist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Philippe_Rameau" target="_blank">Jean-Philippe Rameau</a>. Kijk eerst maar even, dan hoef ik niet uit te leggen waarom ik het meteen meerdere keren achter elkaar bekeek.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/TfQJZ76WR0U/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/TfQJZ76WR0U?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het niet geheel onverklaarbare beeld van opera is stoffig, gedateerd, uit oude tijden... een museumstuk. Dat er inmiddels talloze geslaagde en ook minder geslaagde opera-ensceneringen op de planken zijn gebracht die modern en eigentijds zijn, krijgt niet iedereen mee. Logisch; een kaartje voor een opera-uitvoering is meestal duur, zeker als je naar een uitvoering wil die een nieuwe en eigenzinnige vormgeving belooft. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De Nederlandse Reisopera heeft mij al vaak verrast; de vaak jonge regisseurs weten opera's uit het 'ijzeren repertoire' te voorzien van decors en ensceneringen die het verhaal weer nieuwe dimensies geven, waardoor er extra zeggingskracht ontstaat. Regisseur Floris Visser maakte een paar jaar geleden een '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/La_traviata" target="_blank">La Traviata</a>' die door uitgekiende beelden en interacties een hele nieuwe psychologie toevoegde die de tragiek van de hoofdpersoon beklemmend dichtbij liet komen. Prachtig is dat. Want dat betekent dat een verhaal dat inmiddels ontelbaar veel keer verteld is, en waarvan de aria's bekend zijn, toch steeds opnieuw relevant kan zijn, en voor mij als kijker meer kan zijn dan een geschiedenis die zich op een podium voltrekt. Wanneer ik betrokken wordt in het verhaal, worden de vragen van de personages ook mijn vragen, en gaat het ook over mij. Dat is de kracht van kunst. En daar was het de opera ook om begonnen.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Rond 1600 ontstond het genre 'opera' deels uit onvrede over muziek die niet meer <i>engageerde</i>. De zangkunsten uit die tijd, de zogeheten 'madrigalen', waren razend vernuftig in elkaar gecomponeerd, maar een invloedrijke groep denkers in Florence vond dat het emotioneel niets meer teweegbracht. Dat moest anders! Daarom stimuleerden ze zangcomposities met echte personages die vertelden/zongen wat ze meemaakten, zonder al te veel poespas, zo direct mogelijk. Ze vonden inspiratie uit de theaterideeeën van de oude Grieken; "Vroeger, in de oudheid was alles beter", dachten ze. En voorwaar: de opera was geboren.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Deze zuivere ideeën liepen een eeuw later weer gierend uit de klauwen, zodat ze weer teruggebracht werden tot meer soberheid, en dat nog een keer... inmiddels praten we over ruim 400 jaar onafgebroken operageschiedenis met een ongelooflijke variatie.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Zelfs de eerste en oudste opera, '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/L%E2%80%99Orfeo" target="_blank">L'Orfeo</a>' van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Claudio_Monteverdi" target="_blank">Claudio Monteverdi</a> uit 1607, wordt iedere keer weer opgevoerd. De ene keer in historische kostuums bij kaarslicht, en de andere keer in een minimalistisch abstract decor met <i>over the top</i> lichtplan. En steeds -als het goed is- zoeken de uitvoerenden naar maximale aansluiting met het publiek en met de tijdsgeest.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">'Les Indes Galantes' (De hoffelijke Indiërs) werd gecomponeerd in 1735. We zitten in de uitlopers van de barokperiode, waarin de opera ontstond en meteen uitgroeide tot een voornamelijk Italiaanse aangelegenheid. Maar in Frankrijk lustten ze er ook wel pap van, en zou deze periode uitmonden in <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Buffonistenstrijd" target="_blank">een heftige discussie over de vraag of een andere taal dan de Italiaanse wel geschikt was voor het genre</a>. Ja dus, vonden de Fransen, en meteen onderscheidden ze hun eigen opera's ook nog maar eens door er de edele danskunst van het ballet in te verwerken, iets waar de Italianen niets van moesten hebben.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Opera's staken doorgaans mythologische thema's en verhalen in een muzikaal jasje. Ze waren serieus van karakter, en vergastten het publiek op een stevige moraal, die er meestal uit bestond dat het volk diende te luisteren naar de heerschende klasse (de goden of de elite) omdat die nou eenmaal het beste wisten hoe het leven in elkaar stak.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In 'Les Indes Galantes' ging Rameau daar wat mee rommelen, door de personages wat meer menselijke dimensie te geven. De Indiërs (gewoon iedere denkbare exotische persoon uit alle denkbare wereldgebieden) beleven liefdes en intriges, en zoeken allemaal naar antwoorden op de vraag wat werkelijke vrijheid is. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De muziek van Rameau is, zoals ook te zien in het eerste fragment, hypnotiserend en indringend, maar ook lyrisch en meeslepend. Deze uitvoering door de Parijse Opera maakt van deze kwaliteiten wel heel bijzonder gebruik, en betrekt mij als toeschouwer onmiddellijk en onafgebroken in het zich voltrekkende drama. Zoals gezegd: daar was het de opera ook om begonnen.</span><br />
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><a href="https://www.arte.tv/fr/videos/091145-000-A/les-indes-galantes-de-rameau-a-l-opera-de-paris/" target="_blank">Hier een link naar de website waarop de hele opera te zien is</a>, inclusief Franse ondertiteling (voor wie daar wat aan heeft).</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-62425480232233277212020-06-09T14:17:00.001+02:002020-06-09T17:46:06.862+02:00Neil Young 2<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Ik wilde hier eerst de link naar de geweldige dubbel verzamel cd’s met "the best of" van 1966 tot 1976 “<a href="https://www.youtube.com/watch?v=gkvavMDrWAM&list=PLp8sncEUV-K6sQWF-fXIz4EM-q7XCG_50" target="_blank">Decade</a>” (2 cd’s, 35 nummers voor €16.99) </span></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; text-align: center;">geven, maar dan zou er hier en daar toch te weinig achtergrondinformatie zijn. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Waar waren we? 1969 en Neil brengt zijn tweede lp uit, “Everybody Knows This is Nowhere”. De eerste lp waarop <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Crazy_Horse_(Amerikaanse_rockband)" target="_blank">Crazy Horse</a> te horen is (en de 18 jarige <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Nils_Lofgren" target="_blank">Nils Lofgren</a>), de begeleidingsband die Neil het grootste deel van zijn carrière bijstaat. Young wisselt gedurende zijn leven regelmatig van begeleidingsband. In een documentaire zei hij (ik parafraseer): het was altijd voor de muziek, het is triest. Het werd hem niet altijd in dank afgenomen. Op deze lp staan vier nummers die tot het standaardrepertoire van Young zijn gaan behoren: 'Cinnamon Girl’, ‘Down by the River’, ‘Everybody Knows This is Nowhere’ en ‘Cowgirl in the Sand’, allemaal geschreven op één dag waarop Neil met 39 graden koorts in bed lag. Allemaal stevige nummers met cryptische teksten. Wie hier niet van houdt, houdt niet van herrie. Met een van Antonio Jobim geleende solo, ‘Cinnamon Girl’ live 1991:</span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/oMMUcHHD6ZY/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/oMMUcHHD6ZY?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Niet alleen voor oude mannen, dus. Young schrijft regelmatig emotionele, vaak lijfelijke maar altijd melodieuze muziek. Ok, af en toe ontspoort hij live ook, zoals een beetje te horen op het eind. Deze opname stamt uit de “zoem en ruis” periode waarin het oeverloos gepiel en geëtter wel 10 minuten of meer kon aanhouden. En nee, vrolijk maakt dat niet; dat gaat af van de zuivere speeltijd. Ook kun je in deze opname een goeie blik werpen op “Old Black”, de Gibson Les Paul Goldtop uit 1953, een van de, vermoed ik, weinige gitaren met <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Old_Black" target="_blank">een eigen pagina op Wikipedia</a></span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">. Een muzikant kan een instrument naar zijn/haar wensen laten bouwen of wat tijdelijke aanpassingen doen aan een bestaand instrument, maar een violist gaat niet rotzooien met zijn/haar (vanaf nu z/h) <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Antonio_Stradivari" target="_blank">Stradivarius</a> en een pianist niet met z/h of andermans <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Steinway_%26_Sons" target="_blank">Steinway</a>. Als gitarist kon dat nog wel (en Neil deed dat uitgebreid) omdat er nog niet zo’n historie achter zat. Maar tegenwoordig worden oude(re) modellen collectors items en ze kunnen miljoenen opbrengen als een bekende gitarist erop gespeeld heeft. Daar ga je ook niet meer aan sleutelen, die gaat de kluis in.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Genoeg geneuzel Hoorwurm, muziek! Zelfde lp, ‘Down by the River’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/NpOM8GdZBXE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/NpOM8GdZBXE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Neil is niet de meest technisch begaafde gitarist, zeker niet in het begin van zijn carrière, maar hij weet de emotie er wel uit te peuren. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Volgende lp: “After the Gold Rush”. Diverse nummers op de lp werden geschreven voor een gelijknamige film die er nooit kwam. Waaronder het titelnummer, ‘After the Gold Rush’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/moKeXu7wKlc/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/moKeXu7wKlc?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Van een heel andere orde is ’Southern Man’, een aanklacht tegen het historische en het voortdurende racisme in de zuidelijke staten van de VS. Hier in een opgerekte versie van CSN&Y </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/iX5IEd15u5A/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/iX5IEd15u5A?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lynyrd_Skynyrd" target="_blank">Lynyrd Skynyrd</a> bracht een nummer uit dat een antwoord was op dit nummer en nog meer op ‘Alabama’ (van de lp “Harvest” uit 1972), een andere aanklacht tegen racisme van Neil, ’Sweet Home Alabama’ (I hope Neil Young will remember, a southern man don’t need him around). Neil gaf later aan dat de kritiek terecht was aangezien de tekst van ‘Alabama’ neerbuigend en beschuldigend was. </span></span><br />
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><i>Hoorwurm</i></span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><i><br /></i></span></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-54098140744198683232020-06-08T20:14:00.000+02:002020-06-08T20:19:56.754+02:00Carmina Burana<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Op 8 juni 1937 ging het inmiddels wereldberoemde werk 'Carmina Burana' van Carl Orff in première in het operagebouw van Frankfurt. De compositie duurt ruim één uur, en dat is aanzienlijk meer dan de <i>bits and pieces</i> die we in ons collectieve geheugen hebben opgeslagen. Maar zo vergaat het natuurlijk ieder langer werk; van een opera zijn (als je geluk hebt) ook maar een paar aria's bekend bij het grote publiek. En de Carmina heeft zijn bekendheid ook nog eens te danken aan het overvloedige gebruik in films en reclames. Zo veel, dat het inmiddels <i>not done</i> is om het 'O Fortuna' nog onder gefilmde beelden te plakken.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Toch is in de Carmina Burana veel meer te vinden dat de moeite van het beluisteren waard is. Van stampende ritmes tot folkloristische koorzang tot uitgelaten drinkliederen tot beeldschone solozang.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Carl Orff kreeg de middeleeuwse collectie liederen en gedichten uit de 12de eeuw in handen, en koos er een 24-tal uit om op muziek te zetten. Hij noemde die: "Liederen uit Beuern: profane liederen voor zangers en koor, begeleid door instrumenten en magische beelden". <i>Beuern</i> is tegenwoordig 'Benediktbeuern', een plaatsje in Beieren, waar het Benedictijner klooster stond waar de eeuwenoude handschriften bewaard zijn.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Orff negeerde volkomen de melodische aanwijzingen (d.m.v. 'lijnloze neumen', zeg maar Gregoriaanse noten zonder notenbalk) die al in de manuscripten te vinden waren, en componeerde zijn eigen muziek die een mix moesten worden van volksmuziek, middeleeuwse klanken, Monteverdiaanse opera en Stravinskiaanse ostinati. De 'magische beelden' duidden op een speciaal lichtprogramma dat Orff er bij had bedacht. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Die middeleeuwse manuscripten waren verlucht met kleurrijke afbeeldingen, die Orff zeer inspireerden. Het bekende "O Fortuna" ging bijvoorbeeld gepaard met een afbeelding van het rad van fortuin. Daar is een koning zichtbaar in 4 fases van zijn koningschap: onder het rad geplet ("ik heb geen koninkrijk"), omhoog klimmend ("ik zal regeren"), er bovenop ("ik regeer") en er vanaf vallend ("ik heb geregeerd"). Net zo onontkoombaar als de muziek is het lot dat ons leven bepaalt.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ingeleid en uitgeluid door het 'O Fortuna' bestaat de Carmina uit 3 delen: </span><br />
<ol>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In de lente (liefdesliederen)</span></li>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In de taverne (drink- en gokliederen)</span></li>
<li><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De Hof der Liefde (over de zinnelijke liefde)</span></li>
</ol>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het grootste deel van de liederen is in het Latijn, een aantal in deel 1 in het Middelhoogduits. Het begin komt misschien wat ritueel en omineus over (wat ook zo bedoeld is), maar veel liederen hebben een meer feestelijk en uitbundig karakter, waarin je de uitgelaten danspassen goed kunt horen. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Orff zelf vond dat al het werk dat hij voor Carmina Burana had geschreven wel weggegooid kon worden; hier was zijn oeuvre pas echt begonnen. Wel ironisch dat we inderdaad moeite moeten doen om andere composities van hem te noemen; dat moeten we toch echt even opzoeken. Oja! Er was op de basisschool zoiets als een 'Orff-instrumentarium', de collectie onmiddellijk bespeelbare slaginstrumentjes die bij liedjes in de klas uitgedeeld werden aan ons en onze klasgenootjes. Orff was namelijk ook bevlogen didacticus, en heeft veel boeken over muzikale methodiek op zijn naam gezet. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Toch was het blazoen van de componist niet geheel smetvrij, en nog steeds onderwerp van discussie. Hoewel er bij de première van de Carmina wel wat nazi-wenkbrauwen omhoogschoten (met name van het vermeende erotische karakter van het laatste deel), omarmde de censuur van het Derde Rijk al snel het aanstekelijke werk en in hun ogen cultuurbevestigende werk. Dat de grootvader van Carl Joods was vormde daarbij kennelijk geen beletsel. Deze populariteit betekende ook dat hij een carrière te beschermen had, wat hem er toe bracht een vriendschap </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">met Kurt Huber </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">te ontkennen, die opgepakt werd als oprichter van de verzetsbeweging <i>Weiße Rose</i>. Hubers vrouw smeekte Orff nog om zich in te zetten voor zijn vrijlating, maar Orff durfde niet. Gezien het waarschijnlijke gevolg van een dergelijke loyale daad lijkt me hem dat moeilijk kwalijk te nemen. Huber werd inderdaad geëxecuteerd, en na de oorlog heeft Orff zijn vrouw om vergiffenis gevraagd. Voor de geallieerden was zijn daad en zijn berouw voldoende om hem geen straf op te leggen.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Terug naar Carmina Burana. Orff had het oorspronkelijk voor vol orkest gecomponeerd, waarna een bewonderaar van hem een versie uitwerkte voor solisten, koor begeleid door 2 piano's en slagwerk. Orff was er wel content mee. Sindsdien zijn er vele bewerkingen gemaakt, met name van het veelbesproken 'O Fortuna', dat zelfs slachtoffer is geworden van DJ mixes en dancetracks. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hier een ondertitelde versie met geregisseerde taferelen bij alle liederen.</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Gj-tBVq61as/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Gj-tBVq61as?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Voor degenen die het orkest, koor en solisten aan de gang willen zien is hier een live uitvoering, eveneens ondertiteld.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/r3oU_zOM5Do/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/r3oU_zOM5Do?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-65517268626510031992020-06-07T10:48:00.005+02:002020-06-09T06:14:23.028+02:00Hildegard von Bingen 3<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none;">De meeste adellijken hadden een opleiding; Hildegard niet. Ze heeft alles door inwijding. Ze was dus eerst een ongeletterde vrouw. In het klooster kon ze wel boeken gaan bestuderen, daar waren de bibliotheken, eigenlijk waren de kloosters de universiteiten van toen. Deze middeleeuwse non is niet “weltfremd”. Integendeel, ook tegenwoordig zijn haar opvattingen actueel. Ze heeft de gave van een ziener.</span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #ffff0b;"> </span><span style="-webkit-font-kerning: none;">Uit elk visioen kwam wel muziek voort, een boek, een mandala, of een geneesmiddel.</span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #ffff0b;"> </span><span style="-webkit-font-kerning: none;">Ze</span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #ffff0b;"> </span><span style="-webkit-font-kerning: none;">wist ook van astrologie. Ze is in feite een sjamaan, medicus en psychiater. Hoe is het mogelijk dat één mens al die dingen weet?</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Talrijke mensen hielp zij bij ziekte en armoede. Soms genas zij met kruiden, anderen hielp ze met raad of edelstenen, gebed of handoplegging. Door háár gezegend water genas zij ook mensen. Blinden liet ze zelfs weer zien. Bij geestelijke aandoeningen dreef zij duivelen uit. Ze paste chirurgie toe en daar hoort ook het “aderlaten” bij; bloedzuigers, zuiveringskuren, voetbaden, wikkels, klei, aarde water. Je zou zo’n veelzijdige huisarts hebben!</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Er zijn veel overeenkomsten met de klassieke Chinese geneeskunst, de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Ayurveda" target="_blank">Ayurveda</a> en met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Rudolf_Steiner" target="_blank">Rudolf Steiner</a> van de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Antroposofie" target="_blank">antroposofie</a>. Ze heeft ook dingen van de oude “Native Indians” en ook van het <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Hindoe%C3%AFsme" target="_blank">Hindoëisme</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Boeddhisme" target="_blank">Boeddisme</a> en de <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Islam" target="_blank">Islam</a>; bovenal is ze <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Christendom" target="_blank">Christen</a>/<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Rooms-Katholieke_Kerk" target="_blank">Katholiek</a>. Je pakt eruit wat jou aanspreekt. Zo is ook mijn geloof.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ik zal wat opschrijven van de wijsheid van Hildegard, waar we vandaag de dag hopelijk ook iets aan hebben of dingen beter kunt begrijpen. Als er onevenwichtigheid optreedt in de kosmos ontstaat er chaos, dat is ook zo bij de mens. Als de harmonie er is zal het lichaam, maar ook de geest, optimaal gezond zijn. Het is deze harmonie, dit evenwicht tussen de elementen die Hildegard “de paradijselijke toestand” noemt. Ik denk dan aan de onevenwichtigheid van de wereld van nu op vele gebieden.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hildegard gaat uit van de leer der lichaamsvochten: droogteziektes, vochtige ziektes enzovoort. Hiermee verbindt ze ook de karakters van mensen. Alle elementen van de aarde en de hemel bevinden zich ook in de mens. Deze elementen vuur, lucht, water en aarde zijn onderling met elkaar verbonden en onscheidbaar. Hildegard legt de nadruk op de totaliteit van het menszijn. Ze heeft de gave van een ziener. En elke keer als ze van haar pad afwijkt wordt ze ziek (wie niet?). </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">In het boek “Physica” omschrijft zij de natuur, omvattende alle planten en dieren, stenen, metalen en elementen, voorzien van medische uitleg. Het is zeer opvallend dat veel van hetgeen zij in de 12</span><span style="-webkit-font-kerning: none; font-stretch: normal;"><sup>de</sup></span><span style="font-kerning: none;"> eeuw schrijft, tegenwoordig bevestigd wordt door hypermodern laboratoriumonderzoek; over de cel, de stofwisseling, kanker, enzovoort. Haar pathologie is, hoe wonderlijk, onze kennis van de mens ver vooruit. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Alle elementen van de aarde en de hemel bevinden zich ook in de mens. Deze elementen vuur, lucht, water en aarde zijn onderling met elkaar verbonden en onscheidbaar. De natuur is God; dat is het geloof. Nou dat geloof ik zeker.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Zij beschreef ook de psychosomatische geneeskunst; de leer van de gemoedsstemmingen. Ook in dit opzicht lijkt zij van de 20</span><span style="-webkit-font-kerning: none; font-stretch: normal;"><sup>ste</sup></span><span style="font-kerning: none;"> eeuw. Stemmingen en gemoedsbewegingen beïnvloeden de lichamelijke conditie van de mens. Innerlijke chaos leidt tot verkramping van het hart, de lever wordt te zwaar belast en de bloedvaten vernauwen zich. Rondom het hart ontstaat mist; de mens raakt licht ontvlambaar en komt in een mistig moeras, waarin het hart verzonken ligt, een damp die alle lichaamssappen doordringt en stuwt een ongekende bitterheid en grenzeloze woede door het lichaam die daarna de hersenen kunnen aantasten. Oerwoede. Spijt hebben kan ook leiden tot grote innerlijke conflicten, daarom moet al het falen goed verwerkt worden.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De tranen die vloeien bij verdriet en het tegengestelde lachen, ziet zij als orgastische uitingen van de mens; de voorwaarden voor een volledig leven. Niet geuite hartstocht of verdrongen hartstocht vergiftigd het organisme van de mens. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Om contact met het “Hogere” te maken, werd de rode hoedhuid van de vliegenzwam op de kale plek in het centrum van de tonsuur gelegd, zodat de werkzame stoffen direct via de fijne bloedvaten in de huid konden worden opgenomen en naar de hersenen geleid. Blijkbaar wisten ze toen al van het 7</span><span style="-webkit-font-kerning: none; font-stretch: normal; line-height: normal;"><sup>de</sup></span><span style="font-kerning: none;"> chakra, de kruin waar de spirituele energie binnenkomt en ook van hallucinerende werking van o.a. paddenstoelen. Hildegard had deze middelen niet nodig.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Nog even wat weetjes op een rijtje:</span></span></div>
<ul>
<li style="font-stretch: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Er is geen verering van Hildegard, niet zoals bij Maria. </span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Man en vrouw zijn één.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Kosmische lessen w.b. seksualiteit, vergelijkbaar met tantra.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">In alles “maat “ hebben, alles met mate. En dan zegt ze er nog bij : “behalve in de muziek, zijn er geen maten”. Grappig, die andere maten.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Alles is energie (ook volgens de Chinese geneeskunst).</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">De duivel, de schaduw wordt in een schilderij van haar aan de ketting gelegd. De schaduw wordt wél beteugeld maar wordt er niet uitgehaald; hij mag er zijn. Doet me denken aan <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Carl_Gustav_Jung" target="_blank">Professor Jung</a> en “de Schaduw “.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Het is goed voor je om je op z’n tijd terug te trekken.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Niet alles willen begrijpen.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">De geneeskracht zit in wat de natuur geeft. De eenheid en kracht van en met de natuur.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">Alles wat afgezonderd is van het geheel dat is ziekmakend. Oorspronkelijk is dat de zonde; zonde is afgezonderd van het geheel.</span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;">In de middeleeuwen is het: “Gezondheid én ziekte”. Ziekte is ook okay. Ziekte is een zelfontwikkeling, (in de Chinese geneeskunde ook ) </span></span></li>
<li style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px 0px 8px;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-stretch: normal; line-height: normal;"></span><span style="font-kerning: none;"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Leonardo_da_Vinci" target="_blank">Leonardo da Vinci</a> en vele anderen zijn geïnspireerd door Hildegard.</span></span></li>
</ul>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Als laatste: Kus en omhelzing is voor haar de scheppende dialoog, de ich-und-Du relatie met God. Ik weet zeker dat zij de 1,5 meter afstand aangevochten had met vele wijze inzichten.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">En nu weer naar de muziek.</span></span></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;">Van liefde die overvloeit: </span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/WYGGdhT3mnU/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/WYGGdhT3mnU?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;">Het volgende nummer is méérstemmig. </span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/yeTUulF6ba8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/yeTUulF6ba8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;">De volgende video is met 4 zingende mannen: </span></span></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/1AkESs-7_98/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1AkESs-7_98?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<br /></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none; color: black;">De laatste duurt iets langer dan 1 uur</span><span style="-webkit-font-kerning: none;">:<span style="color: #fb0007;"> </span></span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="color: #fb0007;"><br /></span></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Ei88J4lERbk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Ei88J4lERbk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<br /></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Salukes,</span></span></div>
<br />
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Flower Ella</i></span></span></div>
<div>
<span style="font-kerning: none;"><br /></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-56824850150971172442020-06-06T20:08:00.003+02:002020-06-06T20:17:56.725+02:00Verslag luistergroep #2<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Iedereen is happy dat er weer activiteiten mogelijk zijn, en schikt zich in de maatregelen die deel uitmaken van het nieuwe normaal. Deze vrijdag dus weer een ander groepje aan tafel, op gepaste afstand van elkaar. Toch wisten we het gezellig te maken, en dachten we weer na over welke muziek in de afgelopen periode een rol had gespeeld, of aan welke muziek we steun hadden gehad.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bas liet weten dat ie zich erg had laten raken door het liedje 'Mag ik dan bij jou?' van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Claudia_de_Breij" target="_blank">Claudia de Breij</a>. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/o5uvsEs79hM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/o5uvsEs79hM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Miguel was benieuwd naar de versie van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jeroen_van_der_Boom" target="_blank">Jeroen van der Boom</a>, die het uitvoert met complete band, en meer show, inclusief dansers. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/mXl-jcWwNNk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/mXl-jcWwNNk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Er ontspon zich een hele discussie, met waardering voor de 'kleine' uitvoering van Claudia, en de wat dikker aangezette interpretatie van Van der Boom. Interessant om te horen wat iedereen mooi vindt, en waarom. We vonden nog een middenweg in de uitvoering van Claudia de Breij samen met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Paul_de_Leeuw" target="_blank">Paul de Leeuw</a>:</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/rDYi60q_dTA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/rDYi60q_dTA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Miguel nam het stokje over met een liedje van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Celtic_Woman" target="_blank">Celtic Woman</a>: '<span style="background-color: #f9f9f9; color: #030303; white-space: pre-wrap;">Oró Sé Do Bheatha 'Bhaile</span>', waarbij we allemaal natuurlijk benieuwd waren hoe je dat toch uit moest spreken...</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/2dI7F2wDQ8s/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/2dI7F2wDQ8s?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het deed ons ook denken aan <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Clannad" target="_blank">Clannad</a>, die op een vergelijkbare manier gebruikt maakt van Iers/Keltisch geluid in hun muziek, bijvoorbeeld in het nummer 'The other side'.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/25C1VUiAtPw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/25C1VUiAtPw?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Voor een wat ruwer Iers geluid wendden we ons tot de folkformatie <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Dubliners" target="_blank">The Dubliners</a>, met het bij iedereen bekende 'Wild Rover'.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/9iRRvjjHDkw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/9iRRvjjHDkw?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Een Ierse groep die wat meer naar de pop verschuift is '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Corrs" target="_blank">The Corrs</a>', met hun hit 'Breathless', inclusief fraaie videoclip!</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/vzerbXFwGCE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/vzerbXFwGCE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Theo noemde de naam van Rossini, een klassiek opera-componist, waarvan hij de muziek zeer kon waarderen. <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Gioachino_Rossini" target="_blank">Gioachino Rossini</a> componeerde 39 opera's, waarvan '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Il_barbiere_di_Siviglia" target="_blank">De barbier van Sevilla</a>' uit 1816 een van de bekendste is. De opera begint (9m13) met de graag Almavivva die een serenade brengt aan Rosina, maar ze weigert te verschijnen.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/8NwKPegV1lE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/8NwKPegV1lE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hannes gooide het over een heel andere boeg; zoals bij de leden van de luistergroep al bekend was, houdt hij erg van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Jackson_5" target="_blank">de Jacksons</a>; zowel Michael als al zijn broers en zussen. En dat zijn er nogal wat!</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hij stelde voor om van broer <a href="http://Marlon Jackson" target="_blank">Marlon Jackson</a> het nummer '(Let your love find) The Chosen One' te beluisteren. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/qFFrwsrOTV8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/qFFrwsrOTV8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Dat deed andere leden in de groep weer denken aan een 'Jackson-variant' zoals die er wel meer waren in de jaren '80: <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Five_Star" target="_blank">Five Star</a>. Hier het nummer 'All fall down'.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/tI58lEFaODE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/tI58lEFaODE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot slot kwam Miguel nog met een leuke suggestie: 'Mi Patria' van de Chileense groep Quilapayún, die belangrijke ambassadeurs zijn van Chileense folkmuziek. Miguel zei daarna zelf dat hij hierbij ook moest denken aan de Russische zang. Daarom kwam ik zelf met een voorbeeld van het Russische 'Basso Profondo' (heel diepe bas), met de typische koorzang die je in de Russisch Orthodoxe kerk kunt horen.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/_3TjfUFXJZQ/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/_3TjfUFXJZQ?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">We besluiten alweer een luistermiddag met een gevarieerde muzikale keuze op basis van al onze voorkeuren. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot volgende week!</span></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-73763226323956912702020-06-05T17:13:00.001+02:002020-06-16T07:28:18.445+02:00Prince & Protest<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Minneapolis is tot nu toe bij mij vooral bekend geweest als het thuishonk van muzikale grootheid Prince. Geboren in een arme wijk groeide hij op in deze stad, en runde hij tot op het laatst zijn muzikaal imperium vanuit het zelfgebouwde studiocomplex annex privépaleis 'Paisley Park'. De 'Minneapolis Midget' zei graag thuis te zijn, en kon regelmatig gespot worden terwijl hij een rondje fietste door de inmiddels wat hippere buurten van zijn geboortestad; hij zwaaide vriendelijk naar mensen die hem herkenden, maar foto's maken mocht niet.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Nu is Minneapolis om een andere reden in het nieuws, het zal geen uitleg behoeven; de moord op George Floyd vond hier vorige week plaats, wat hem tot het meest recente symbool van raciaal gemotiveerd <i>police brutality </i>maakt. De zoveelste die deze twijfelachtige eer te beurt valt. Na Elliot Williams, Trayvin Martin, Tyrone West, Freddie Gray, Michael Brown, Sandra Bland... de lijst is treurig en eindeloos. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Dat vond Prince ook. Hoewel zijn grote hits doorgaans over de Liefde en het Grote Levensfeest gaan, heeft hij ook een heel aantal nummers geschreven waaruit maatschappelijke betrokkenheid spreekt. Daarnaast doneerde hij met regelmaat en zonder ruchtbaarheid aan getroffen families en aan organisaties die verandering beoogden. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In 2015 was het de 25-jarige Freddie Gray die slachtoffer werd van politiegeweld. Hij was gearresteerd voor het bezit van een mes, maar tijdens vervoer in het politiebusje was hij kennelijk zo aangepakt dat zijn nek en rug gebroken weren, en hij in coma raakte waardoor hij een week later overleed. Net als nu in Minneapolis ontstonden naar aanleiding van deze tragedie protesten en rellen in de straten van Baltimore.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Prince schreef een gelijknamige song en droeg dat op aan Gray en alle andere slachtoffers.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/cieZB0Ab7xk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/cieZB0Ab7xk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het nummer 'Mary don't weep' gaat eveneens over de gewelddadige wereld waarin veel zwarte Amerikanen opgroeien. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/e5-HEBGPzFM/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/e5-HEBGPzFM?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Een veel ouder nummer van Prince, 'Sign o' the times' uit 1987, is een opsomming van de problemen die hij in de wereld van toen om zich heen zag. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/8EdxM72EZ94/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/8EdxM72EZ94?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<a href="https://www.nrc.nl/nieuws/2020/06/04/minneapolis-rouw-woede-en-protest-a4001740" style="font-family: Verdana, sans-serif;" target="_blank">In deze podcast wordt zinvol over de kwestie gepraat</a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">, en komt er ook een aantal cijfers op tafel over de structurele ongelijkheid tussen zwarte en witte inwoners... "in Amerika" wil ik automatisch toevoegen, maar de mondiale verontwaardiging suggereert dat het niet alleen een Amerikaans probleem is. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen...</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-17324790291739662592020-06-04T11:23:00.001+02:002020-06-04T12:28:03.352+02:00Black Lives Matter<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Waarschijnlijk heb ik tot nu toe te weinig gedemonstreerd, daarom nu maar even zo:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"> BLACK LIVES MATTER </span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;">Goddammit!</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;">Gelukkig is het vooruitgang ten opzichte van de tijd van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Martin_Luther_King" target="_blank">Dr. King</a>, dat zwart en wit nu samen demonstreren en dat gewoon vinden. Hopelijk bouwen ze ook samen een nieuwe maatschappij.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;">En nou ik toch lekker bezig ben: dat geldt niet alleen voor de VS. We weten allemaal dat het hier sinds de nodige jaren ook steeds meer gepolariseerd raakt. Aangevoerd door bedenkelijke figuren worden steeds meer groepen tegen elkaar opgezet, meestal uit naam van het niet bestaande volk en de misvatting dat de spreker superieur is aan de besprokene. Dat is helaas van alle tijden en van alle culturen, maar verbind er nooit consequenties aan. Van DNA tot IQ tot röntgenfoto, op wat kleine erfelijke factoren na zijn we als groepen allemaal gelijk. Wat ons scheidt is nurture, niet nature. Baby's discrimineren niet. Als je bv. de liefde van je leven tegenkomt, dan maakt het je toch niet uit of hij/zij tot je gedachte doelgroep behoort of niet. Veroordeel een ander dan ook niet als zij/hij andere keuzes dan jij durft te maken. Het leven is zoveel mooier met gelukkige mensen. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Archie_Shepp" target="_blank">Archie Shepp</a>: 'Dr. King, the Peaceful Warrior'.</span></span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/5Qi0CaOjq7A/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/5Qi0CaOjq7A?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;">Sommige dingen blijven actueel, hoe graag je ook wil dat ze tot het verleden behoren. trump dreigt ermee het leger in te zetten tegen burgers. Waar dat toe leidt, weten we nog uit 1970 toen de toenmalige gouverneur van Ohio, onder <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Nixon" target="_blank">Richard Nixon</a>, the Ohio National Guard (reservisten) op 4 mei inzette tegen een <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Kent_State-bloedbad" target="_blank">vreedzame betoging op Kent State University</a>. Resultaat: 4 doden en 9 gewonden door geweervuur. Het betrof toen ongewapende witte studenten die protesteerden tegen de uitbreiding van de Vietnamoorlog naar het neutrale Cambodja door middel van geheime bombardementen. Maar wit of zwart, jong of oud, homo of allochtoon of whatever dat maakt niet uit, een democratische regering zet het leger niet in tegen zijn eigen burgers want dan wordt het een dictatuur. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/David_Crosby" target="_blank">David Crosby</a> vertelde dat Neil de foto’s over het nieuws in “Life” zag, wit wegtrok en na ± 30 minuten terugkwam met ‘Ohio’. De protestsong werd de volgende dag opgenomen door <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Crosby,_Stills_%26_Nash_(%26_Young)" target="_blank">CSN&Y</a>. De volgende versie is van de live dubbel lp “4Way Street” uit 1971 en bevat zo mogelijk nog meer verontwaardiging. Soms is de boodschap belangrijker dan de uitvoering. </span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255); font-size: 14px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/VOFNLQtEWZ8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/VOFNLQtEWZ8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;">4 Dead in Ohio.</span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><br /></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><i>Hoorwurm</i></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: 14px;"><i><br /></i></span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
</span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-12749776076615096952020-06-03T14:20:00.000+02:002020-06-03T14:20:08.536+02:00Hildegard von Bingen 2<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bij toeval zag ik een flyer over een retraiteweek in 2013 van Hildegard von Bingen in Poustinia in België. Geïnspireerd door Hildegard heb ik die week met volle teugen genoten van deze veelzijdige en mystieke vrouw. Poustinia is een prachtige en vredige plek, midden in de natuur en een grote Hildegardtuin, met geneeskrachtige kruiden en een labyrint. De tuin is je eigen innerlijke en uiterlijke ziel. De tuin is net zo belangrijk als de kapel in kloosters.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We begonnen de ochtend met mediteren op Hildegards muziek en zongen. Wat vaak in kloosters gedaan werd en dat is nog steeds zo: je schrijft een tekst/geschrift 3 x langzaam op en dan onderstrepen welke zin of woord iets doet voor jou. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Bijvoorbeeld: </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">1. Als ik met open ogen aanschouw </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">2. Wat u geschapen hebt, mijn God </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">3. Bezit ik hier reeds de hemel. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Welke zin spreekt jou het meeste aan? Of misschien geen enkele.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het eten was verrukkelijk, natuurlijk en rijk. We hielden ons niet aan 1 keer eten per dag zoals het in de wintertijd bij Hildegard en anderen het geval was. In de winter hoefden ze minder te werken, waardoor ze minder behoefte aan eten hadden. In de zomer kregen ze 2 x per dag eten. De vrouw Huguette die deze week de leiding had was erg enthousiast. Zoals je misschien weet kunnen veel Belgische mensen (ook Brabanders trouwens) geen “H” uitspreken, dus dat werd: “Geilige Gildegard”. Hilarisch en dan verschiet je van kleur. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hildegard wilde graag dat de nonnen en zij zelf op en top vrouw bleven. Ik heb ‘n kopie-schilderij van feestelijk geklede jonge vrouwen met mooie haardracht en in satijnen en zijden kleding. Mooi zijn voor de Heer en voor zichzelf. Ze is een geëmancipeerde vrouw, een zeer geleerde vrouw die de mannenmaatschappij van die jaren respect afdwong. Zij liet zich niet inperken.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">In deze week zat ook een tweedaagse pelgrimage naar Bingen in Duitsland. We hebben Disibodenberg bezocht; de ruïnes van haar 1</span><span style="-webkit-font-kerning: none; font-stretch: normal; line-height: normal;"><sup>ste</sup></span><span style="font-kerning: none;"> klooster, de ziekenboeg waar zij gewerkt heeft. Erg indrukwekkend en het is één groot "Hildegardgebied". We hebben het prachtige Hildegard von Bingenmuseum in Bingen bezocht, de Benedikterabtei abdij <i>Sankt Hildegard</i> in Rüdersheim, de Rochuskapelle waar zo’n 30 nonnen, Vespers (late middaggebed) van Hildegard zongen. Er is daar een Hildegardwinkel waar je o.a. haar welbekende Dinkelmehl kunt kopen en kruiden, cd’s, boeken, kaarten van haar kunstwerken, thee. In Rochusberg Bingen bestaat een Hildegard Forum; een groot conferentieoord met o.a. een grote kruidentuin en een restaurant volgens Hildegards traditie en kruiden. Verrukkelijk Hildegards eten, heel natuurlijk en gezond. Zij beschrijft 1000 recepten. Unesco heeft het hele gebied uitgeroepen tot werelderfgoed. ’s Avonds hadden we een plaatselijk feest met livemuziek en dans. Heb me daar lekker kunnen uitleven. Kortom dit was geen kloosterleven van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid, maar een vakantieweek van uitzonderlijk hoge kwaliteit en een reiniging van lichaam, ziel en geest. Het voedde me innerlijk en uiterlijk. Om met de Belgen te zeggen: “Zo’n week doet een mens deugd”. En ik ging geïnspireerd en gesterkt naar huis.</span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #262626; font-stretch: normal; line-height: normal;"> </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 15.8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #262626;">Op de <a href="http://www.hildegardvanbingen.nl/" target="_blank">Nederlandse Hildegard website</a> kun je op </span><span style="-webkit-font-kerning: none;"><a href="http://www.hildegardvanbingen.nl/muziek/" target="_blank">muziek klikken</a></span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #262626;">, daar vind je </span><span style="-webkit-font-kerning: none;">Schola Hildegardis</span><span style="-webkit-font-kerning: none; color: #262626;">. Dit vrouwenkoor zingt op de plek, een ruïne nu, waar Hildegard gewoond heeft. Het lied heet: "</span><span style="-webkit-font-kerning: none;">O, Quam Mirabilis".</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/K_5-zBKwWmQ/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/K_5-zBKwWmQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 15.8px; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 15.8px; text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Rond de eeuwwisseling was het de best verkochte klassieke muziek. Ik weet niet hoe het nu is, maar nog steeds worden er nieuwe cd’s uitgebracht.</span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"> </span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none; color: black;">De volgende muziek is met gitaar en electronics en “overtone singing”</span><span style="-webkit-font-kerning: none;">. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/l18XRDWctg0/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/l18XRDWctg0?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;">En VPRO vrije geluiden:</span></span></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/1WPZkrgxP-A/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/1WPZkrgxP-A?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="color: #fb0007; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: black; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; font-family: Verdana, sans-serif;">In het volgende muziekstuk houdt een man één en dezelfde toon aan (een zogenaamde 'bourdon') met een zangeres en verschillende muziekinstrumenten. </span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/EzEb3va14LQ/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/EzEb3va14LQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px; text-align: center;">
<span style="background-color: white;"><br /></span></div>
<div style="color: #18191a; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; background-color: white;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot de volgende Hildegard.</span></span></div>
<div style="color: #18191a; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; background-color: white;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Flower, Ella.</span></span></div>
<div style="color: #18191a; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="-webkit-font-kerning: none; background-color: white;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-82499559926469917162020-06-02T09:33:00.000+02:002020-06-02T09:33:10.316+02:00Into the Mystic<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: verdana, sans-serif;">Hildegard, Pinkstervlammen, Veni, Creator Spiritus, mystiek alom. Waarom gestopt nu Pinksteren voorbij is? Mooi niet.</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Starten dan maar met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Ives" target="_blank">Charles Ives</a>, de stamvader van de moderne Amerikaanse klassieke muziek. Ives componeerde het grootste deel van zijn leven onder de radar. Gedurende de week was hij een zeer succesvolle actuaris met een eigen bedrijf en componeren was voor het weekend. Maar componeren was zeker niet minder belangrijk. Hij deed het vanaf zijn jeugd, aangespoord door zijn vader. Helaas werd zijn werk niet met open armen ontvangen, misschien te modern/vreemd. Een journalist vroeg hem “Mr Ives, waarom schrijft u geen muziek die de mensen bevalt?” Waarop Ives antwoordde “Ik kan niet, ik hoor iets anders”. Pas in de jaren 1930 kreeg hij wat succes en nu staan <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Leonard_Bernstein" target="_blank">Bernstein</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/John_Adams_(componist)" target="_blank">John Adams</a> en <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Frank_Zappa" target="_blank">Frank Zappa</a> bekend als bewonderaars. In combinatie met ‘Central park in the Dark’ waarin 2 blaasorkesten elkaar tegenkomen</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/9vAa4Tk-gvM/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/9vAa4Tk-gvM?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">behoort ’The Unanswered Question’ waarschijnlijk tot zijn bekendste werk (beiden 1908). In Ives’ eigen woorden representeren de langzame, rustige strijkers “de stilte van de druïden”. Een solo- trompet stelt “de eeuwige vraag van het bestaan” waarop een kwartet houtblazers (“vechtende beantwoorders”) tevergeefs probeert een antwoord te geven, waarbij ze steeds gefrustreerder en dissonant raken tot ze het opgeven. De trompet en de houtblazers zitten op het podium, maar mogen elkaar niet zien. De strijkers mogen niet eens op het podium.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/8tNA_DbpJjU/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/8tNA_DbpJjU?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Iemand die ook wel met mystiek overweg kon was <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Gustav_Holst" target="_blank">Gustav Holst</a>. Dat is bijvoorbeeld te horen in het laatste deel van zijn bekendste werk “The Planets”, ’Neptune, the Mystic’. Hoe duidelijk wil je het hebben. Gustav kwam ter wereld in een familie van componisten en musici, waar hij al vroeg met piano en viool begon maar op zijn 12e overstapte naar de trombone omdat hij dacht dat dat zijn asthma kon verminderen. De rest van zijn leven bleef hij trombone spelen en lesgeven in muziek om een karig inkomen bij elkaar te scharrelen. Vanaf 1907 had hij wat meer te makken en vanaf 1920 begon hij ook als componist door te breken, ook in de VS. Hij werd beroemd en dat beviel hem niks. Onderdeel van dat succes was “The Planets”, geschreven tussen 1914 en 1916, eerder een astrologisch dan een astronomisch geïnspireerd werk. De eerste uitvoering van het volledige werk vond plaats in 1920 en hoewel Holst er een hekel aan had als een of meerdere delen apart werden uitgevoerd, zal hij wel instemmen met de aparte vertolking van vandaag ’Neptune’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/oFMXNUHuWug/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/oFMXNUHuWug?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Voor degenen die nu denken “nee, Hoorwurm, zo gaan we niet met elkaar om" is hier de volledige </span><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">“The Planets”. Een opname uit 1978 gedirigeerd door Adrian Boult, vriend van Holst en dirigent tijdens de eerste publieke uitvoering in 1920. En als er nu “hè” gedacht wordt, de man was bijna 94 toen hij in 1983 overleed. Hij was dus nog een heel jonge bok toen hij er in 1920 op stond.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/NlSzJfxwIfg/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/NlSzJfxwIfg?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Als trance ook een vorm van mystiek is dan kan deze ook wel. Maar waarschijnlijk weet ik niks van trance en ook niks van mystiek, zou zo maar kunnen. Onze jongens uit Den-Haag (hier samen met Eelco Gelling) maken een versie die, wat mij betreft, stukken beter is dan die van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Byrds" target="_blank">The Byrds</a>.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Golden_Earring" target="_blank">Golden Earring</a>'s ‘Eight Miles High’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ZLiq2Ob3P3U/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/ZLiq2Ob3P3U?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">De carrière van Linda Perhacs loopt evenwijdig aan die van Vashti Bunyan, met dien verstande dat er bij Perhacs 44 jaar tussen de eerste 2 albums zit. De lp “Parallellograms” kreeg een slechte ontvangst in 1970, waarna Perhacs haar loopbaan als mondhygieniste voortzette. Maar het album kreeg ook een cultstatus, vandaar 2 nieuwe cd’s in 2014 en 2017. Nu ‘Chimacum Rain’ uit 1970:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Qb59WCJTs_Q/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/Qb59WCJTs_Q?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Strauss" target="_blank">Richard Strauss</a> begon te componeren toen hij 6 jaar oud was en stopte pas een jaar voor zijn dood. Maar dat deed hij dan wel in stijl met de “Vier Letzte Lieder”, op het lied ‘Malven’ na inderdaad de vier laatste. Als ik lijstjes zou maken zoals <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Woody_Allen" target="_blank">Woody Allen</a> dan zou ‘Im Abendrot’ er gewis op staan. Ik ben zeker geen kenner, maar bij Strauss (de goeie) vind ik dat de mystieke passages door de instrumentatie en de net niet schurende dissonanten vaak een belofte inhouden. Hier wordt de dood zelfs een beetje dragelijk. Op zijn doodsbed zei Strauss dat het stervensproces precies zo was als hij het zestig jaar daarvoor in ’Tod und Verklärung’ gecomponeerd had, maar de ‘VLL’ zijn mooier. Er zit een heel leven en tussen en dat hoor je. ‘Im Abendrot’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/bxyE9bJD7VQ/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/bxyE9bJD7VQ?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<i>Hoorwurm</i></div>
</span><br />
<br />Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-29098089271463722512020-06-01T11:09:00.000+02:002020-06-02T09:49:59.186+02:00Symphonie der Tausend<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Pinksteren biedt zomaar een excuus om het eens over Gustav Mahler te hebben. De Oostenrijkse componist die, in de jaren rond 1900, zijn ziel en zaligheid uitdrukte in nogal megalomane orkestwerken. De een vindt het allemaal nogal <i>over the top</i>, en de ander zwelgt naar hartelust mee. Ik reken mijzelf zonder voorbehoud tot de laatste categorie.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Voor mij staat of valt muziek met geloofwaardigheid. Beluister je in de muziek vooral effectbejag, of hoor je vooral de integere poging uitdrukking te geven aan het eigen gevoel? In het eerste geval riekt het naar manipulatie, in het tweede geval niet. Kan het nog zo zijn dat de poging niet erg geslaagd is, of dat je er in stilistisch opzicht niet warm voor loopt, maar je herkent wel authenticiteit, of gewoonweg eerlijkheid.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Mahler is zo af en toe nog wel eens onderwerp van discussie op dat punt. En als je kijkt naar zijn achtste symfonie, dan kan dat ook niet veel verbazing wekken. Waarom anders dan voor het pure effect zou je een stuk componeren dat de medewerking van meer dan 1000 musici en koorleden vereist? En tel daar de melodramatiek van Mahlers persoonlijkheid bij op, vooral als hij zich richt tot zijn Grote Liefde Alma, dan laat het plaatje zich makkelijk met mierzoete tinten inkleuren.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het was nog de mooie zomer van 1906 toen Mahler aan een goede vriend schreef: "Ik heb zojuist mijn Achtste voltooid. Het is het grootste dat ik tot nu toe heb gemaakt. En zo merkwaardig qua inhoud en qua vorm dat je er eigenlijk niet over kunt schrijven. Denk je eens in dat het universum begint te zingen en te klinken. Het zijn geen menselijke stemmen, maar planeten en zonnen die ronddraaien." </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het jaar daarop zouden de Mahlers door het noodlot getroffen worden; hun dochtertje Maria ('Putzi') overleed aan difterie, en bij Gustav zelf werd een hartkwaal geconstateerd, terwijl hij ook nog eens door antisemitisme gedwongen was zijn werk als directeur van de Weense Staatsopera op te geven. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Maar die zomer zinderde het leven van Mahler nog van liefde en geloof in de toekomst. En om dat tot uitdrukking te brengen componeerde hij een werk van een omvang en grootte zoals hij nog nooit had gecomponeerd. En dat zegt in zijn geval wel wat, want een aantal van zijn vorige symfonieën waren ook bepaald geen niemendalletjes.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De achtste werd een 'Hymne aan de liefde'. Hij schreef aan Alma: "Mijn liefste Almschili, bij binnenkomst in mijn werkkamer greep de mij scheppersgeest, en schudden en zweepte me op, acht weken lang totdat dit grootse klaar was."</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">En aan vriend Fritz had hij geschreven: "Lieve Fritz, de 'Spiritus Creator' heeft bezit van mij genomen, maar ik geloof dat ik de tekst niet helemaal goed heb. Stuur me alsjeblieft een authentieke versie van de hymne."</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ja, Gustav had nog geen internet, dat is wel duidelijk. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De tekst waar Mahler om vroeg was de kerkelijke pinksterhymne '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Veni_Creator_Spiritus" target="_blank">Veni, Creator Spiritus</a>', vermoedelijk van de hand van de monnik <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Hrabanus_Maurus" target="_blank">Hrabanus Maurus</a>. De tekst van het eerste couplet is: </span><br />
<br />
<br />
<dd style="background-color: white; color: #202122; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 0.1em; margin-left: 1.6em; margin-right: 0px; orphans: 2; widows: 2;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Kom Schepper, Geest, daal tot ons neer,</i></span></dd><dd style="background-color: white; color: #202122; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 0.1em; margin-left: 1.6em; margin-right: 0px; orphans: 2; widows: 2;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>houd Gij bij ons uw intocht, Heer;</i></span></dd><dd style="background-color: white; color: #202122; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 0.1em; margin-left: 1.6em; margin-right: 0px; orphans: 2; widows: 2;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>vervul het hart dat U verbeidt,</i></span></dd><dd style="background-color: white; color: #202122; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 0.1em; margin-left: 1.6em; margin-right: 0px; orphans: 2; widows: 2;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>met hemelse barmhartigheid.</i></span></dd><dd style="background-color: white; color: #202122; font-variant-ligatures: normal; margin-bottom: 0.1em; margin-left: 1.6em; margin-right: 0px; orphans: 2; widows: 2;"><br /></dd><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Heel geschikt voor Pinksteren, hoewel hij ook gezongen wordt bij wijdingen van hogere katholieke prelaten. </span><br />
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Een symfonie is van origine een zuiver abstract genre; geen koren met teksten, geen verwijzingen naar buitenmuzikale zaken zoals natuur of sprookjes. Mahler was zeker niet de eerste om die 'grenzen' van het symfonisch genre te overschrijden, maar bij hem kun je je terecht afvragen of het echt nog wel een symfonie is. Een criticus schreef naar aanleiding van de première: "De nieuwste schepping van Mahler is in haar eerste deel een cantate, in haar tweede een mengvorm van cantate, oratorium en opera. Waarom heet ze dan toch symfonie?"</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">We laten die vraag maar even onbeantwoord. Mahler voelde de noodzaak om zoveel mensen in te zetten voor deze compositie, om de immense diepte van zijn gevoelswereld tot klinken te brengen. Die diepte had alles met zijn liefde voor Alma te maken. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De symfonie bestaat uit 2 grote delen. Het eerste gaat over de helige geest en de goddelijke liefde, en het tweede gebruikt Goethe's <i>Faust</i>, waar de menselijke liefde, en het daaruit voortvloeiende scheppende vermogen van de mens beschreven wordt. In deze symfonie verbindt Mahler deze aan elkaar. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Eens te meer blijft Mahler trouw aan zijn eigen woorden: "Een symfonie moet zijn als zoals de wereld, ze moet alles omvatten."</span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Alma vertelt na de première: "Ongrijpbaar was het innerlijk beleven van een ieder die er bij geweest moet zijn. Ongrijpbaar ook het uiterlijk succes. Alles en iedereen stortte zich op hem. Ik wachtte achter het toneel, diep geëmotioneerd. Toen reden we, onze ogen vol tranen, naar het hotel. Bij de deur stond een zekere J.L. uit New York en stotterde: Sinds... sinds, sinds Brahms is er niet meer zoiets geschreven." </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Het getal 1000 mag met een korreltje zout worden genomen, maar dat laat onverlet dat het een van de uitgebreidst bezette composities in de klassieke muziek is. Om die reden kan het ook maar zelden uitgevoerd worden. Gelukkig zijn er veel kwalitatieve uitvoeringen op YouTube te vinden. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hier een uitvoering van het Nederlands Filharmonisch o.l.v. Marc Albrechts in het Concertgebouw. </span></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/nxf3xtH31jA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/nxf3xtH31jA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
</div>
</div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-25524078513282472162020-05-31T12:49:00.000+02:002020-05-31T13:15:05.698+02:00Hildegard von Bingen 1<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="-webkit-font-kerning: none; font-family: "verdana" , sans-serif;">Hildegard von Bingen was een bijzonder begaafde vrouw, meer dan bijzonder zelfs én veelzijdig. Ze was een mysticus en kloosterlinge; een Duits Benedictijnse abdis (=hoofd van een abdij). Ze was onder meer actief op het gebied van religie, kosmologie, geneeskunst, voeding, filosofie, poëzie, geologie, plantkunde, kunst en linguïstiek; en <i>last but not least</i> haar muzikale kwaliteiten. </span><span style="-webkit-font-kerning: none; font-family: "verdana" , sans-serif;">In 2012 wordt Hildegard door Paus Benedictus XVI officieel heilig verklaard.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Hildegard is in 1098 als tiende</span><span style="font-kerning: none;"> kind geboren in een adellijk gezin. Op 3-jarige leeftijd begint ze visioenen te krijgen. Op 8-jarige leeftijd wordt ze door haar ouders aan de kerk gegeven als offer. Dat was normaal in die tijd bij vooral adellijke families dat het tiende</span><span style="font-kerning: none;"> kind geofferd werd. Ze komt onder de hoede van Jutta, een kluizenares die vlak tegen het klooster van Disibodenberg woonde. Een kluizenaar genoot veel aanzien in die tijd; daar had iedereen respect voor en was het summum van spiritualiteit. Jutta leefde een leven van ascese, gebed, zingen en handenarbeid, ze leerde Hildegard de psalmen in het Latijn te lezen en te interpreteren. Jutta begreep haar en was liefdevol. Zij was op de hoogte van de visioenen. Jutta en Hildegard verblijven enkele jaren in een kluis bij het klooster. Hildegard werkte overdag in de ziekenboeg en ’s avonds ging ze weer terug naar haar kluis. Jutta verbleef daar altijd. Daarna legt ze de geloften als Benedictijnse non af. Jutta sterft in 1136 en Hildegard wordt unaniem gekozen tot haar opvolgster en wordt ze eveneens abdis. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;">Hildegard nam de monnik Volmar in vertrouwen, die later haar secretaris werd. Ze dicteert haar wijsheid en Volmar schrijft het op. En dan te bedenken dat vele boeken in kleitabletten, een soort lei, geschreven zijn. In 1141 ontvangt Hildegard een oproep/stem van boven om haar visioenen op te schrijven. Ze bood eerst weerstand, werd erg ziek en uiteindelijk ontving ze het bevel tot schrijven. Haar werk "SCIVIAS" (Ken de wegen) werd geboren. Ze schreef zelf dat ze uit nederigheid eerst niet durfde te schrijven. Ze wilde de goedkeuring en vroeg <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernardus_van_Clairvaux" target="_blank">Bernardus van Clairvaux</a> om de paus te bemiddelen. Dit lukt, ze kan met de goedkeuring van de kerk haar werk voortzetten. Zelfs de paus leest uit haar werk voor. In 1148 zijn een aantal van haar muzikale composities in Parijs bekend. Ze verlaat Disibodenberg om een gemeenschap te stichten op de Rupertsberg in Bingen. Rond 1150 verhuist Hildegard samen met Volmar en een select gezelschap van adellijke nonnen naar het door haar gestichte nonnenklooster in Rupertsberg. De toeloop van vrouwen voor haar klooster is zo groot, dat zij in 1165 een dochterklooster opent in Eibingen. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Ze componeerde muziek die haar tegenwoordig opnieuw beroemd maakt. Deze muziek is net zo afwijkend van het gebruikelijke als haar andere werken en vormt in feite een geheel eigen tak aan de boom van het Gregoriaans.</span><span style="color: #18191a; font-kerning: none;"> Ze vond ook een eigen, alternatief</span><span style="font-kerning: none;"> alfabet</span><span style="color: #18191a; font-kerning: none;"> uit. Zo tonen haar teksten en composities haar aanpassing van het middeleeuwse</span><span style="font-kerning: none;"> Latijn</span><span style="color: #18191a; font-kerning: none;"> met zelfbedachte woorden en vervoegingen.</span><span style="font-kerning: none;"> In 1178 kwam ze in moeilijkheden doordat ze een kennis in gewijde grond had begraven. De kerk eist dat hij verwijderd wordt uit de sacrale grond. Hildegard is ervan overtuigd dat hij verzoend is met God door de biecht en weigert dat. Het klooster krijgt een verbod opgelegd: de zusters mogen niet meer musiceren, het opdragen van de heilige mis is verboden en het verbod op het luiden van de klok, een buitenproportionele straf die 1 jaar later door een hogere kerkelijke autoriteit, de aartsbisschop van Mainz werd terug gedraaid. Op 17 september 1179 stierf Hildegard op de leeftijd van 81 jaar. De aanwezigen meldden dat op dat moment vanuit de hemel een helder licht op haar sponde viel, zoals ze zelf in een visioen had waargenomen. 81 jaar is een uitzonderlijk hoge leeftijd, daar in die tijd de gemiddelde leeftijd 33 jaar was. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hildegard wilde mensen via de muziek naar God brengen. Ze zegt: “Muziek is God” en “God is muziek”. Muziek brengt hemel en aarde bij elkaar. Liturgie = muziek. Ze gebruikt alle toonhoogtes, zowel in de lage als in de hoge, soms met veel melismen, notenslierten op één lettergreep. Ze vond niet dat ze componeerde, maar gewoon dat ze geluiden/tonen bij elkaar bracht. Ze heeft geschreven wat muziek voor positieve invloed heeft.</span></span></div>
<div style="background-color: white; color: #18191a; font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 6px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Door de hernieuwde belangstelling van de middeleeuwse Kerk is er voor Hildegard van Bingen, in het bijzonder voor haar muziek, heel wat interesse. Zij schreef ongeveer 75 gezangen voor de</span><span style="color: black; font-kerning: none;"> <span style="font-kerning: none;">liturgie</span></span><span style="font-kerning: none;"> op basis van haar</span><span style="color: black; font-kerning: none;"> <span style="font-kerning: none;">visioenen</span>.</span><span style="color: black; text-decoration: underline;"> </span><span style="font-kerning: none;">Ze zette meer dan 70 van haar gedichten op muziek, de wonderkracht van 60 edelstenen wordt bezongen; een repertoire dat tot de uitgebreidste onder de middeleeuwse componisten behoort. Veel van haar werk is verloren gegaan, door de oorlog; er zijn nog handgeschreven werken in verschillende Europese landen.</span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In 2012 waren er 3 avonden in Nijmegen “Zelf Hildegard zingen”. Ik was erbij. In de flyer staat: “Mystieke teksten werken op dubbele wijze in op de ziel. De muziek zelf is al een directe ingang naar het hart” en we wisselen uit wat de tekst ons doet. Het boeide mij uitermate. Daarna heb ik de film “Vision”, van Margarethe von Trotsen over Hildegard’s leven, gezien en gekocht. De film begint met de zelfpijniging van de broeders, zichzelf geselen met een zweep, tot bloedens toe om te boeten voor je zonden. Jutta deed ook aan zelfpijniging; Hildegard vroeg regelmatig waarom ze dat deed en heeft het zelf nooit gedaan. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Laten we maar snel naar de muziek gaan:</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/dOdJCf5fepo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/dOdJCf5fepo?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;">Over de schepping. Ik weet niet goed wat het rechter meisje erbij doet; ze heeft wel een viool vast en doet er niets mee. </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">De volgende video is hetzelfde nummer en is instrumentaal met gitaar en dwarsfluit</span><span style="color: #fb0007; font-kerning: none;">: </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/48zPiXyTd8s/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/48zPiXyTd8s?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #fb0007; font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;">De volgende muziek is instrumentaal en je ziet ook een aantal van haar kunstwerken. </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/01fDkFGsrIo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/01fDkFGsrIo?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="font-kerning: none;">Voor de liefhebber die wat langer Hildegard wil beluisteren; deze hieronder duurt iets langer dan 1 uur</span><span style="-webkit-font-kerning: none;">.</span><span style="color: #fb0007; font-kerning: none;"> </span></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #fb0007; font-family: "verdana" , sans-serif; font-kerning: none;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/a9Zz9GX-ano/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/a9Zz9GX-ano?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot de volgende Hildegard.</span></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div style="font-stretch: normal; line-height: normal; margin-bottom: 8px;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><i>Flower, Ella</i></span></span></div>
<div>
<span style="font-kerning: none;"><br /></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-33370898454860154202020-05-30T14:38:00.003+02:002020-05-30T14:38:45.772+02:00Verslag luistergroep #1<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">We kunnen dus weer van start met de activiteiten op "H-tien", het conglomeraat van dagbestedingsprojecten van de RIBW. Maar wel onder strikte voorwaarden. We beginnen bijvoorbeeld met kleine groepjes van 6 deelnemers, die bij de voordeur worden gecheckt op temperatuur, en die met ontsmette handen rechtstreeks doorlopen naar de activiteit waar ze verwacht worden. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ondanks de nogal kunstmatige gang van zaken, was de sfeer toch enthousiast; iedereen, ondergetekende incluis, was blij elkaar weer te zien en weer iets samen te kunnen doen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het betekent ook dat een deel van de 'normale' groep niet kon deelnemen, en dus tot volgende week, of zelfs de week daarna moet wachten om naar de luisteractiviteit te kunnen komen. Om de 'thuisblijvers' te laten weten wat we op vrijdagmiddag in de groep besproken en beluisterd hebben, doe ik in dit blog steeds op zaterdag verslag. Vandaag dus de eerste.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ik besloot om het programma maar open te laten. Ik heb zelf altijd genoeg achter de hand, maar ik was vooral benieuwd naar de muziek die de afgelopen periode betekenis heeft gekregen: steun, optimisme, bezinning... maakt niet uit.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Marc noemde meteen een liedje dat hem steeds door het hoofd speelde toen hij in de lege stad was; het liedje 'Ghost Town' van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Specials_(skaband)" target="_blank">The Specials</a>. Eigenlijk gaat het nummer uit 1981 over de werkloosheid in Engeland, en de staat waarin de verpauperde binnensteden waren, en de woede daarover. </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/RZ2oXzrnti4/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/RZ2oXzrnti4?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Maarten vertelde dat hij veel had pianogespeeld in de afgelopen periode. Het verbaasde hem soms dat hij het boek van het 'Wohltemperierte Klavier' van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Johann_Sebastian_Bach" target="_blank">Johann Sebastian Bach</a> kon openslaan, en dat hij dan nog steeds bladzijden tegenkwam die hij nooit had gespeeld. Hij blijft de préludes en fuga's spelen. Hier nr. 12 uit het eerste boek, in F mineur, gespeeld door Andrei Gavrilov.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/jH0ucynMU-k/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/jH0ucynMU-k?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In een playlist van spotify kwam Els een nummer van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Joy_Division" target="_blank">Joy Division</a> tegen dat haar herinnerde aan haar jeugd in de tachtiger jaren: 'Love will tear us apart'. Konden we even terugmijmeren naar de middelbare schooljaren waarin de 'New Wavers' een in het zwart geklede groep op het plein was.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/zuuObGsB0No/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/zuuObGsB0No?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tijd voor een sfeerswitch. Ellen vertelde erg onder de indruk te zijn van het tweede deel van het concert voor 2 piano's van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Francis_Poulenc" target="_blank">Francis Poulenc</a>, waar ik <a href="https://www.youtube.com/watch?v=fF97zMsxlmo&t=1s" target="_blank">een vlog</a> over heb gemaakt. Heel bijzonder en apart vond ze het, er zat iets 'ave-rechts' is (vond ik een erg leuke term). We hebben de versie van de broertjes Jussen beluisterd, waarbij de discussie ook nog even ging over of Arthur of Lucas nou de leukste van de twee was... (en wie is eigenlijk de oudste?)</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/mOHMTBf1gyE/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/mOHMTBf1gyE?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tamelijk associatief bracht ik naar aanleiding van het voorgaande het tweede deel van een vioolconcert van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Sergej_Prokofjev" target="_blank">Sergej Prokofjev</a> te berde. Het heeft voor mij dezelfde helderheid, gecombineerd met stemmen van het orkest die daar af en toe haaks op lijken te staan. En een prachtige melodie. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hier is het hele (tweede) vioolconcert, gespeeld door onze eigen <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Janine_Jansen" target="_blank">Janine Jansen</a>.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/cuzsFa5l0d4/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/cuzsFa5l0d4?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot slot had Ans een leuke afsluiter van deze middag, met een optreden van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Sven_Ratzke" target="_blank">Sven Ratzke</a>. Wat is Ratzke eigenlijk?, vroegen we ons hardop af... cabaretier, performer, stand-up comedian, zanger, ... vanalles dus. De meesten kenden hem al van zijn vrijwel jaarlijkse optredens tijdens de Vierdaagsfeesten in Nijmegen.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hier zingt hij 'Life on Mars' van David Bowie, van een optreden in het Amsterdamse Concertgebouw samen met het Metropole Orkest.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe width="320" height="266" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/S2adUdi08s0/0.jpg" src="https://www.youtube.com/embed/S2adUdi08s0?feature=player_embedded" frameborder="0" allowfullscreen></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Hopelijk geeft dit een indruk van deze eerste luistermiddag. Het is onmogelijk om alle gesprekken weer te geven. Volgende week zaterdag kun je de tweede beschrijving van de middag hier lezen. Tot die tijd verschijnen er dagelijks andere verhalen over muziek van ondergetekende, en van Hoorwurm en Flower Ella.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Tot volgende week!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-48665419899188841582020-05-29T09:59:00.000+02:002020-05-29T16:33:09.364+02:00Neil Young 1<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Neil Young. Need I say more? Ik ben bang van wel en ik zal het dan ook niet laten. Young (Toronto 12-11-1945), als regisseur/producer ook bekend als Bernard Shakey en onder fans als ‘Ome Neil’, gaat al een tijdje mee. Zijn hoogtijdagen liggen in de vorige eeuw, maar uw Hoorwurm is niet te beroerd om ’s mans kwaliteiten tot in den treuren te behandelen, voor jong en oud.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Ruim 40 studio-albums; filmmuziek (o.a. “Dead Man” van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jim_Jarmusch" target="_blank">Jim Jarmusch</a>); samenwerkingen, o.a. met <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Crosby,_Stills_%26_Nash_(%26_Young)" target="_blank">CSN</a> (Crosby, Stills, Nash) en <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Pearl_Jam" target="_blank">Pearl Jam</a>; bijdragen bij o.a. <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/The_Monkees" target="_blank">The Monkees</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Emmylou_Harris" target="_blank">Emmylou Harris</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Joni_Mitchell" target="_blank">Joni Mitchell</a>, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Nils_Lofgren" target="_blank">Nils Lofgren</a> etc., schepper van bloedmooie muziek, schepper van lekkere ruige muziek, schepper van teringherrie, milieuactivist, voorvechter van de rechten van Native-Americans, schrijver van 2 autobiografieën, activist voor de kleine boer (o.a. Farm Aid), fondsenwerver voor de Bridge School voor zwaar gehandicapte kinderen, mede-eigenaar van 7 aan model-treinen gerelateerde patenten, autogek... Neil heeft niet stilgezeten gedurende zijn leven.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Ik weet nog niet hoe ik het aan ga pakken dus het zal wel uitdraaien op de manier die Young voor zijn biografie gebruikt; beetje van dit/dat, beetje hap-snap, flashbacks en “oh ja”s etc..</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Naast zijn 40+ studioalbums zijn er nog de uitgebrachte en niet uitgebrachte studio- en live-opnames uit zijn archief. Neil is bezig met een serie cd’s en boxen die uiteindelijk weer in de tientallen gaat lopen “<a href="https://neilyoungarchives.com/drawer?position=100" target="_blank">The Neil Young Archives</a>”. Singer-songwriter, country-rock, folk-rock, hard-rock, garage-rock, psychedelische-rock, R&R, hij doet het allemaal en altijd op zijn eigen manier. En ja, af en toe (de jaren ’80 b.v.) slaat hij de plank mis. Samen met zijn karakteristieke stemgeluid maakt dat, dat je hem altijd wel herkent.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">We beginnen dan maar met een opname uit die serie, om er in te komen. Een opname uit 1985, uitgebracht in 2011, ‘Grey Riders’:</span></span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><br /></span></span>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/SRhRkKMoMC8/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/SRhRkKMoMC8?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span id="goog_1167153044"></span><span id="goog_1167153045"></span><a href="https://www.blogger.com/"></a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Young ontmoette <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Stephen_Stills" target="_blank"><span id="goog_1167153041"></span>Stephen Stills<span id="goog_1167153042"></span></a> voor het eerst in Thunder Bay, Canada in 1965 toen ze daar met hun toenmalige bands optraden. Hoewel ze door de jaren heen de nodige keren met ruzie uit elkaar zijn gegaan houdt hun vriendschap al een leven lang stand. Aan het einde van die tour viel de band van Stills uit elkaar en ging hij terug naar de westkust van de VS waar hij een tijd werkte als sessiemuzikant (o.a. bij The Monkees). In 1966 gaat een opnamecontract voor de band van Young, <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Neil_Young#The_Mynah_Birds" target="_blank">The Mynah Birds</a>, niet door en samen met de bassist koopt hij een lijkwagen (een Pontiac, voor de volledigheid) en gaat richting westkust VS, op zoek naar Stills. En dan, op woensdag 6-4-1966 (voor de volledigheid), komen Stills en Young elkaar tegen op Sunset Boulevard LA. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);"><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Buffalo_Springfield" target="_blank">Buffalo Springfield</a> was geboren. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">De nu legendarische band maakte drie lp’s. Naast 'For What It’s Worth’ van Stills, komen de andere twee meest bekende nummers van Young. </span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Van hun tweede lp “Buffalo Springfield Again” uit 1967, ‘Broken Arrow’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/d5b3igkzRhk/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/d5b3igkzRhk?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Van dezelfde lp, de herkenningsmelodie van Tineke bij radio Veronica, ‘Expecting To Fly’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/6_fefHBpo40/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/6_fefHBpo40?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Zo, de kop is eraf. Op naar Neils eerste solo-lp “Neil Young” uit 1968. De lp wordt niet goed ontvangen, mede door een codeersysteem (?) waardoor je stereo platen zou moeten kunnen afspelen op mono apparatuur maar waardoor ook het geluid verslechterde. En Neil was al zo onzeker over zijn zang.</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Twee memorabele nummers van deze eerstgeborene, het rocknummer ’The Loner’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/rX5bDqk7Qmo/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/rX5bDqk7Qmo?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">en het inventieve ’The Old Laughing Lady’:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/0xQUOOvbNfA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/0xQUOOvbNfA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="caret-color: rgb(255, 255, 255);">Om af te sluiten nog even terug naar Buffalo Springfield. Een lekker gedreven versie (1998) van Young’s ‘Mr Soul’ door Stephen Stills, een perfect voorbeeld van Neil’s rafelrock:</span><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><br style="caret-color: rgb(255, 255, 255);" /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Ff1pZV4GxRg/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Ff1pZV4GxRg?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<i>Hoorwurm</i></div>
<div style="text-align: left;">
<i><br /></i></div>
</span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-17885607298811311572020-05-28T15:17:00.002+02:002020-05-29T10:01:56.985+02:00Youri Egorov<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Er zijn veel romans waarin muziek een belangrijke rol speelt, en ik lees ze graag. Het is een manier om de niet te verwoorden kracht van muziek toch te beschrijven, door de invloed er van op mensen en (soms historische) gebeurtenissen concreet en voorstelbaar te maken. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Vandaag, 28 mei, zou de Russische pianist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Youri_Egorov" target="_blank">Youri Egorov</a> zijn 58ste verjaardag gevierd hebben, ware het niet dat hij slechts 33 jaar was toen hij in 1988 in Amsterdam overleed. De schrijver <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Brokken" target="_blank">Jan Brokken</a> schreef 20 jaar daarna het boek '<a href="https://www.bol.com/nl/s/?searchtext=In+het+huis+van+de+dichter&searchContext=media_all&appliedSearchContextId=&suggestFragment=&adjustedSection=&originalSection=&originalSearchContext=&section=main&N=0&defaultSearchContext=media_all" target="_blank">In het huis van de dichter</a>', waarin hij zijn persoonlijke herinneringen optekende aan een tijd dat hij goed bevriend was met Egorov. Via Brokkens ogen maken we kennis met Egorov, en lezen we zijn levensverhaal.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Egorovs leven begint in de Russische stad Kazan, waar hij al vroeg blijk geeft van uitzonderlijke muzikaliteit. Vanaf kinderleeftijd staat zijn leven in het teken van de muziek en van de piano. Als hij internationale bekendheid krijgt en voor een concert in Italië is besluit hij asiel aan te vragen. Hij vreest voor zijn leven (en dat van zijn familie) als in Rusland bekend wordt dat hij homoseksueel is. Tijdens de asielprocedure zit hij vast in een Italiaanse gevangenis, waar hij op kleine papiertjes een dagboek schrijft. Die korte teksten lezen we terug in het boek. Haast toevallig kiest Egorov voor Amsterdam als hij vrijgelaten wordt en een nieuwe bestemming moet kiezen. En zo raakt zijn korte persoonlijke geschiedenis vervlochten met die van ons land.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Jan Brokken schrijft vanuit zijn eigen herinneringen, maar maakt daarin maximaal ruimte voor de persoon van Youri Egorov. Ze waren buren in de Amsterdamse grachtengordel, waar Jan hem door het open raam Chopin hoorde studeren. Pas bij een concert realiseerde hij zich dat de pianist zijn buurman was. Er ontstond een vriendschap met Egorov en nog een aantal anderen, die op een organische manier centraal staat in de loop van het boek.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Egorov (zeg: Jegórov) wordt beschreven als een zachtaardige hypergevoelige jongeman, die alle antennes op schoonheid gericht heeft, en zich laat dragen door de vriendschap van de Amsterdamse kring om hem heen. Maar ook andere kanten van zijn persoonlijkheid en levensloop worden indringend geschetst; zijn grilligheid, zijn neurotisch en destructief gedrag. Brokken schrijft in een mooie mix van persoonlijke betrokkenheid en toeschouwer zijn Egorovs slopende concertpianistenbestaan, zijn gevecht met verslavende middelen, zijn aftakeling door de fatale ziekte aids en zijn beslissing tot euthanasie. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Naar aanleiding van dit boek leest de schrijver fragmenten voor op speciaal georganiseerde avonden. Daarbij speelde de pianist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Marcel_Worms" target="_blank">Marcel Worms</a> pianostukken die in de fragmenten beschreven werden, of die in het leven van Egorov een rol speelden. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In een villa hier in Nijmegen was een keer zo'n concertlezing, en omdat ik een bekende was van het organiserende echtpaar, was ik gevraagd om de blaadjes om te slaan bij Marcel Worms, die hierbij betrokken was omdat hij zelf nog les had gehad van Egorov. Hoe dat in zijn werk was gegaan vertelde Marcel tijdens een etentje bij een andere gelegenheid waar we disgenoten waren. Hij was na een recital de kleedkamer van Egorov binnengelopen, en had gewoon gevraagd of hij les kon krijgen van Egorov. Dat kon wel. Zo simpel kan het soms zijn. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ex-student van Egorov Marcel Worms speelde, voorheen vriend van Egorov Jan Brokken vertelde... het bracht de geschiedenis van de bijzondere pianist nóg dichterbij dan het boek 'In het huis van de dichter' al gedaan had. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Marcel Worms vertelt hier, in deze kakelverse corona-proof livestream "hommage aan Youri Egorov", het hele verhaal nog eens in zijn eigen woorden. En speelt hij de composities die hij ook bij de concertlezingen met Jan Brokken speelt. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/7EAzJOvY1xA/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/7EAzJOvY1xA?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Natuurlijk geven we ook het woord aan Youri Egorov zelf, met een registratie van een TV-recital in 3 delen. De lichtheid en helderheid waarmee hij speelt is ongelooflijk. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Eerst 'Carnaval' van </span><a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Schumann" style="font-family: verdana, sans-serif;" target="_blank">Robert Schumann</a><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">:</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/-qntoAZponw/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/-qntoAZponw?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Dan de achtste pianosonate van <a href="http://Sergei Prokofjef" target="_blank">Sergej Prokofjev</a>:</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/_Ko5uzMVkmU/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/_Ko5uzMVkmU?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot slot "La Campanella" van <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Franz_Liszt" target="_blank">Franz Liszt</a>, waar ik al eerder over heb geschreven <a href="https://muzikaalvaccin.blogspot.com/2020/03/la-campanella.html" target="_blank">in dit blog</a>.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/ifsk53VxS7o/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/ifsk53VxS7o?feature=player_embedded" width="320"></iframe></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-49745940883671394.post-55991264589560831132020-05-27T09:12:00.000+02:002020-05-27T14:19:28.543+02:00Prélude in C van Bach<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ik maak graag nog eens reclame voor de geweldige podcasts '<a href="https://www.nporadio4.nl/podcasts/bach-van-de-dag" target="_blank">Bach van de Dag</a>' van Frank de Munnik. En dan, in het kader van mijn eigen verhaal, <a href="https://podcast.npo.nl/file/bach-van-de-dag/35896/content.omroep.nl/portal/podcast/nporadio4/bach-van-de-dag/2020/05/nporadio4_bach-van-de-dag_20200519_19-mei-2020-xx_RY5CIQ.mp3" target="_blank">zijn podcast over de prélude in C van Bach</a>. Daarin vertelt hij over de herkomst van de eerste prélude uit het eerste boek van het '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Das_wohltemperierte_Klavier" target="_blank">Wohltemperierte Klavier</a>', dat samen met het tweede (gelijknamige) boek tot de absolute canon van de klassieke pianoliteratuur hoort. De Munnik vertelt hoe die eerste simpele prélude waarschijnlijk een eerste probeersel is geweest van zijn oudste zoon <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Friedemann_Bach" target="_blank">Wilhelm Friedemann</a>, bij wijze van oefening, en hoe Bach met een aantal verbeteringen daar een compositie van maakte die tegen de eeuwigheid bestand bleek. En hij laat ook horen hoe de latere componist <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Gounod" target="_blank">Charles Gounod</a> de prélude integraal heeft gebruikt voor een 'religieuze melodie', die later weer voorzien werd van de woorden van het 'Ave Maria'. Als je het hoort denk je: "Oh ja!"</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ik ken de prélude uit mijn hoofd (niet zo moeilijk), ben er mee opgegroeid (zoals elke pianist) en blijf me verwonderen over de perfecte eenvoud. Eigenlijk toch een vreemd fenomeen, bedacht ik me naar aanleiding van de podcast, dat sommige noten, hoe goed je ze ook kent, je toch kunnen blijven boeien en zelfs verrassen. Over die luisterervaring zometeen wat meer.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Maar eerst nog wat andere wetenswaardigheden over het 'Wohltemperierte Klavier', kortweg WTK, die niet in de podcast zijn vermeld. Voor de liefhebber.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">In Bachs tijd was het stemmen van instrumenten niet zo eenvoudig, en 'stemming' was onderwerp van diepgaand wetenschappelijk debat. Er waren verschillende stemmingen, verschillende frequentieverhoudingen op basis waarvan bijvoorbeeld een klavecimbel (de piano was er nog niet) werd 'getuned', en op basis waarvan er samengespeeld kon worden. In Bachs tijd was de '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Middentoonstemming" target="_blank">middentoonstemming</a>' gangbaar, waarbij een aantal getalsverhoudingen strikt werd aangehouden. Dat had als probleem dat de ene toonsoort zuiver kon klinken, maar een andere toonsoort knettervals. Je moest dus steeds 'omstemmen' voor een ander stuk.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Welgetempereerde_stemming" target="_blank">welgetempereerde stemming</a>', ontwikkeld door ene <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Andreas_Werckmeister" target="_blank">Andreas Werckmeister</a>, bood ongekende voordelen. Nog steeds klinken toonsoorten onderling verschillend, maar geen enkele was nog knettervals. Tegenwoordig hanteren we de '<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Gelijkzwevende_stemming" target="_blank">gelijkzwevende stemming</a>', die ons inmiddels in staat stelt de ene toonsoort exact als de andere toonsoort te laten klinken. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Bach componeerde boek I in 1722 en boek II in 1742. Beide boeken bevatten in iedere toonsoort, zowel in majeur als in mineur, korte tweeluiken van een prélude plus een <a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Fuga" target="_blank">fuga</a>. Een prélude (voorspel) is een vrije vorm, <i>anything goes</i>, en een fuga is juist een hele strenge intellectuele vorm, waarin één melodie (thema) de basis is voor een complex meerstemmig vlechtwerk.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Elke boek telt dus 24 koppels van préludes en fuga's.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">De eerder besproken prélude in C majeur (de witte toetsen-toonsoort) is de eerste, en technisch de makkelijkste. Eigenlijk zijn het alleen maar akkoorden zonder melodie. En toch... magisch. Die magie is (voor mij) deels verklaarbaar uit de subtiele wisselingen in de tonen die deel uitmaken van de gespeelde akkoorden, waardoor het een spel van langzaam verschuivende schakeringen wordt, met een zo lang mogelijk uitgesteld slotakkoord. Je wordt ongemerkt en toch onontkoombaar van de ene maat naar de volgende geleid, en de werking van de 'anticipatie' is enorm krachtig.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Komen we bij de luisterervaring. Je zou zeggen dat de verrassing er wel een beetje vanaf is als je precies weet welke noot de volgende is. Maar ik merk juist een toenemend luisterplezier als ik weet welke noten er gaan komen. En hoe aandachtiger ik luister (even niks anders doen en gewoon alleen maar luisteren), hoe meer verrassing en gemoedssprongetjes ik meemaak tijdens het luisteren. Wat gebeurt daar? </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ik zou het volgende kunnen vermoeden. Muziek luisteren is (oppervlakkig beschouwd) een passieve activiteit; er komt een stroom als muziek herkenbaar geluid op je oren af, en die geven dat door aan je hersenen, die het omzetten in iets begrijpelijks. Nou is wel bekend dat vooral muziek maken, maar ook (passief) muziek luisteren een behoorlijke <i>brain work-out</i> is. Nogal wat hersengebieden blijken ingeschakeld te worden als er muziek verwerkt moet worden: klank, ritme, tijdstructurering, anticipatie, emotie en soms (de neiging tot) lichaamsbeweging.... dat klinkt meteen al wat minder passief, toch?</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot zover de de wetenschap.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Mijn <i>ervaring</i> is dat als ik de prélude beluister, ik niet alleen het precieze moment hoor wat op dát precieze moment langs trekt, maar dat ik -omdat ik het zo goed ken- ook het moment dat achter me ligt <i>en</i> het moment dat nog moet komen in mijn luisterervaring betrek. Dat gaat maar om secondes, maar dat maakt het luisteren meteen veel actiever en .... gestuurder. Het fascineert me al lang hoe je met je aandacht op het moment zelf kan/moet zijn (waar in de tijd kun je anders zijn?), terwijl je met diezelfde aandacht tegelijkertijd voor- en achteruit kijkt. Bij het musiceren is dat essentieel; je hoort dat een musicus weet waar hij mee bezig is door de manier waarop hij de volgende noot/beweging/maat/frase voorbereid met de vorige. Wanneer je hetzelfde doet als je luistert, dan creëer je als het ware de muziek mee met degene die de muziek daadwerkelijk speelt. En dat is een meer autonome luisterpositie dan wanneer je de muziek alleen maar over je heen laat komen. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Is dat allemaal belangrijk? Nee. Ja. Het weekt de luisterervaring los van het onvermijdelijke oordeel "vind ik het mooi?". Ik denk dat dat belangrijk is omdat er veel muziek is die je beter moet leren kennen om een oordeel te <i>vormen</i>, en niet meteen een oordeel te <i>hebben</i>. Het is met muziek net als met mensen. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Is het erg als je die muziek nooit leert kennen? Nee. Loop je nieuwe en spannende ervaringen mis? Ja. Is dat erg? Nee. Ja. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Hier de prélude en fuga in C, gespeeld op de piano. Oordeel zelf :)</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/kLSz55UXOLU/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/kLSz55UXOLU?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Maar Bach schreef het dus voor klavecimbel.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/xCqWH9bKzQE/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/xCqWH9bKzQE?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">En hier het 'Ave Maria' van Gounod. Je kunt veel versies vinden met orkest waarin de oorspronkelijke prélude van Bach nauwelijks meer herkenbaar is. Deze versie is begeleid door gitaar, met de prachtige stem van Kathleen Battle.</span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/5A7rUsFbECs/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/5A7rUsFbECs?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Tot morgen!</span></div>
<br />Jeroen Swartehttp://www.blogger.com/profile/17028947390281318523noreply@blogger.com0