Dames 3

Tijd dat de dames weer eens aan bod komen.

De officiële titel van de tweede lp van Fiona Apple telt 444 letters, maar wordt meestal afgekort tot “When the Pawn”. Apple’s carrière gaat voorspoedig en ze past eigenlijk niet meer in deze afleveringen, maar wat zou het. ‘On the Bound’:

Lisa Hannigan is te horen op de eerste 2 cd’s van Damien Rice (inclusief het ietwat pompeuze '9 Crimes’). Na enkele jaren met Rice opgetrokken te hebben, komt Hannigan in 2008 met haar eerste solo-cd "Sea Saw”. Herbie Hancock heeft ooit gezegd dat er zoveel jazz in haar stem zit dat sommige dingen klinken als keuzes die Miles (Davis) gemaakt zou hebben. Het volgende nummer is van haar tweede cd “Passenger” uit 2011, ‘Home’: 

Po’ Girl is een samenwerkingsverband tussen Allison Russell en Trish Klein uit Canada plus friends. Ze richten Po’ Girl in 2000 op en brengen in 2003 hun eerste cd uit. Ze vermengen country, jazz en alternatieve folk tot een eigen geluid. Nooit te beroerd voor een belletje hier, een kinderxylofoon daar of wat er verder maar opduikt. De laatste cd dateert van 2010, maar ze schijnen nog te bestaan. Van hun derde cd, “Home to You”, ’Green Apples’:

Anja Garbarek, de dochter van Jan Garbarek (o.a. bekend van zijn werk met Bill Frisell, het Hilliard Ensemble en vele, vele anderen) is vanaf haar vroege jeugd beïnvloed door de platencollectie van haar vader. Daar vond ze o.a. Kate Bush, Laurie Anderson en, jawel hoor, Brian Eno. En dat kun je horen in haar eigen muziek. Haar productie bestaat uit 5 cd’s tussen !992 en 2005, hoewel er in 2018 nog iets uitgebracht schijnt te zijn. Het volgende nummer is een duet met de hier nog veronachtzaamde Robert Wyatt. Derde cd “Smiling and Waving”, ’The Diver’:

Voor de liefhebbers van Janis Joplin en Aretha Franklin: Bonnie Bramlett. Begonnen op haar 14e als zangeres bij Albert King. Op haar 17e de eerste witte Ikette bij de Ike&Tina Turner Revue (weliswaar als invalster voor 3 dagen en ze moest een donkere pruik op en haar huid werd donkerder gemaakt, maar toch). In 1967 ontmoet ze Delaney Bramlett, trouwden (1968-1972) en starten ze Delaney&Bonnie and Friends (1969-1972). Die friends wisselen elkaar af en zijn niet de eerste de besten: Leon Russell (vanaf het begin), Duane en Greg Allman, George Harrison (die ze een contract aanbood bij Apple), Dave Mason en Eric Clapton (die toen bij Blind Faith speelde, maar liever bij D&B&F zou zitten). In 1969 werd Bonnie door Mick Jagger gevraagd voor het duet in ‘Gimme Shelter’, maar ze mocht niet van Delaney. Haar eerste solo lp bracht ze uit in 1973 en er volgden er nog 3 in de jaren '70. Rond 1990 had ze een rol als serveerster in de comedyserie Roseanne. Geplaagd door depressies en alcohol- en drugsverslavingen heeft ze tot 2002 maar 1 lp uitgebracht, maar toen kwamen er weer 4 in de jaren ’00. Ze treed weer regelmatig op. 

Van de lp “It’sTime” (1975), het Greg Allman (speelt hier orgel) nummer 'Oncoming Traffic’:

Hoorwurm