Muzikaal Vaccin: Hildegard von Bingen 2

Bij toeval zag ik een flyer over een retraiteweek in 2013 van Hildegard von Bingen in Poustinia in België. Geïnspireerd door Hildegard heb ik die week met volle teugen genoten van deze veelzijdige en mystieke vrouw. Poustinia is een prachtige en vredige plek, midden in de natuur en een grote Hildegardtuin, met geneeskrachtige kruiden en een labyrint. De tuin is je eigen innerlijke en uiterlijke ziel. De tuin is net zo belangrijk als de kapel in kloosters.

We begonnen de ochtend met mediteren op Hildegards muziek en zongen. Wat vaak in kloosters gedaan werd en dat is nog steeds zo: je schrijft een tekst/geschrift 3 x langzaam op en dan onderstrepen welke zin of woord iets doet voor jou.

Bijvoorbeeld:

1. Als ik met open ogen aanschouw

2. Wat u geschapen hebt, mijn God

3. Bezit ik hier reeds de hemel.

Welke zin spreekt jou het meeste aan? Of misschien geen enkele.

Het eten was verrukkelijk, natuurlijk en rijk. We hielden ons niet aan 1 keer eten per dag zoals het in de wintertijd bij Hildegard en anderen het geval was. In de winter hoefden ze minder te werken, waardoor ze minder behoefte aan eten hadden. In de zomer kregen ze 2 x per dag eten. De vrouw Huguette die deze week de leiding had was erg enthousiast. Zoals je misschien weet kunnen veel Belgische mensen (ook Brabanders trouwens) geen “H” uitspreken, dus dat werd: “Geilige Gildegard”. Hilarisch en dan verschiet je van kleur.

Hildegard wilde graag dat de nonnen en zij zelf op en top vrouw bleven. Ik heb ‘n kopie-schilderij van feestelijk geklede jonge vrouwen met mooie haardracht en in satijnen en zijden kleding. Mooi zijn voor de Heer en voor zichzelf. Ze is een geëmancipeerde vrouw, een zeer geleerde vrouw die de mannenmaatschappij van die jaren respect afdwong. Zij liet zich niet inperken.

In deze week zat ook een tweedaagse pelgrimage naar Bingen in Duitsland. We hebben Disibodenberg bezocht; de ruïnes van haar 1^ste klooster, de ziekenboeg waar zij gewerkt heeft. Erg indrukwekkend en het is één groot "Hildegardgebied". We hebben het prachtige Hildegard von Bingenmuseum in Bingen bezocht, de Benedikterabtei abdij Sankt Hildegard in Rüdersheim, de Rochuskapelle waar zo’n 30 nonnen, Vespers (late middaggebed) van Hildegard zongen. Er is daar een Hildegardwinkel waar je o.a. haar welbekende Dinkelmehl kunt kopen en kruiden, cd’s, boeken, kaarten van haar kunstwerken, thee. In Rochusberg Bingen bestaat een Hildegard Forum; een groot conferentieoord met o.a. een grote kruidentuin en een restaurant volgens Hildegards traditie en kruiden. Verrukkelijk Hildegards eten, heel natuurlijk en gezond. Zij beschrijft 1000 recepten. Unesco heeft het hele gebied uitgeroepen tot werelderfgoed. ’s Avonds hadden we een plaatselijk feest met livemuziek en dans. Heb me daar lekker kunnen uitleven. Kortom dit was geen kloosterleven van armoede, kuisheid en gehoorzaamheid, maar een vakantieweek van uitzonderlijk hoge kwaliteit en een reiniging van lichaam, ziel en geest. Het voedde me innerlijk en uiterlijk. Om met de Belgen te zeggen: “Zo’n week doet een mens deugd”. En ik ging geïnspireerd en gesterkt naar huis.

Op de Nederlandse Hildegard website kun je op muziek klikken, daar vind je Schola Hildegardis. Dit vrouwenkoor zingt op de plek, een ruïne nu, waar Hildegard gewoond heeft. Het lied heet: "O, Quam Mirabilis".