Ieder z'n god

Tweede paasdag oftewel paasmaandag. Twee benamingen voor een dag zonder inhoud, op feest na. Ook wel eens lekker. Naarmate wetenschap, voorspoed en vrede het belang van godsdienst deden afkalven, zeker sinds de jaren '60, bleef de fascinatie voor (’n) god bestaan. Van oudsher hebben mensen verklaringen voor natuurlijke fenomenen gezocht in het bovennatuurlijke om er invloed op te kunnen uitoefenen. Aanvankelijk had ieder aspect zijn eigen god nodig (Ignis, god der koelkasten) tot rond de tijd van Achnaton (rond 1350 voor Christus; de vader van Toetanchamon) het idee van 1 god opkwam en niet meer wegging. 

Dit betekende niet dat er ook maar 1 opvatting over god bestond. Verschillende opvattingen over god leidden tot de nu bestaande wereldgodsdiensten, die elk weer hun afsplitsingen kennen. En binnen die afsplitsingen waren weer afvalligen die een eigen stroming begonnen. Uiteindelijk heeft iedereen waarschijnlijk zijn eigen idee over god, ook atheïsten. Vandaag een paar bijpassende muziekjes.

Patti Smith werd opgevoed als jehova’s getuige, waardoor religie een belangrijk thema in haar werk is. Van haar is de uitspraak ‘Jesus died for somebody’s sins, but not mine”, zodat je weet waar de wind vandaan komt. In 1978 bracht Patti Smith het album “Easter” uit, met daarop het nummer ‘Ghost Dance’. De “Ghost Dance” was in 1889 een religieuze beweging onder Noord-Amerikaanse Indianen, die inhield dat de juiste uitvoering van de kringdans de levenden zou verenigen met de geesten van de doden, waardoor die samen met hen tegen de kolonisten zouden vechten en er een tijdperk van voorspoed zou aanbreken voor de Indianen. De beweging verloor het grootste deel van haar aanhang nadat het leger de Indianen op 29-12-1890 had afgeslacht bij Wounded Knee (zie ook Redbone). Gebroken dromen.

Gospelmuziek is ontstaan in de zuidelijke staten van de USA in het begin van de 17e eeuw. Gospel wordt voor vele doeleinden gebruikt, waaronder ceremoniële en religieuze. De oorsprong ligt in de culturen van de slaven en naarmate de tijd verstreek kwamen er meer invloeden van buiten. Met dank aan Alan Lomax (over wie later meer) nu 2 a capella voorbeelden. 
Eerst Viola James met 'Tryin’ to Make Heaven my Home’.

En dan ‘Jesus on the Mainline’ door James Shorty & Viola James, een nummer dat in 1974 populair werd door de versie van Ry Cooder.

Roger Waters, de voormalige bassist van Pink Floyd, staat niet bekend om zijn rooskleurige mensbeeld en zijn visie op god is niet veel anders. God lijkt wel menselijk! Op zijn 3e solo cd “Amused to Death” uit 1992 staat een drieluik 'What God Wants’. Deel 2 en 3 gaan over materialisme en consumptie. Deel 1, dat nu volgt, handelt over de door Waters bespeurde hypocrisie van de dogmatische godsdienst. Het fabuleuze gitaarwerk is van Jeff Beck.

Voor de volhouders nog 2 nummers van de cd ‘My Life in the Bush of Ghosts’ van David Byrne & Brian Eno. De teksten zijn ’samples’, opgenomen van de radio; de muziek is daar onder gezet.

‘Mea Culpa’: een opgewonden beller (versneld afgespeeld) en een gladde politicus (vertraagd).

‘Help Me Somebody’: Geestelijke Paul Morton in een preek voor de radio in 1980.

Hoorwurm